یعنی سی و پنج سال است که جانبازان اعصاب و روان هیچ جایگاهی در رسانه ملی نداشتن.
جامعه اطلاع و آگاهی کافی در مورد جانبازان اعصاب و روان و مسائلی که خانواده های شان با آن دست و پنجه نرم می کنند ندارند.
طی سی و پنج سال شهدا پلکان ترقی خیلی از آقایان، آقا زاده ها و مسئولین بودند، اما هیچکس از جانبازان اعصاب و روان خانواده های ایشان حالی نپرسید!
خانواده ها و خود جانبازان اعصاب و روان سی و پنج سال با انواع مسائل در زندگی خصوصی و در جامعه دست و پنجه نرم کردند و هیچگاه هیچکس درک نکرد که چرا خانواده های جانبازان اعصاب و روان متفاوت هستند.
جانبازان اعصاب و روان و خانواده هایشان به خاطر نبود اطلاع و آگاهی کافی در جامعه سی و پنج سال در انزوا زندگی کردند، سی پنج سال سکوت کردند، سی و پنج سال از ترس برداشت های غلط و قضاوت های نا روا جرات نکردند با کسی درد و دل کنند.
همسران جانبازان اعصاب و روان سی و پنج سال خون دل خوردند.
فرزندان جانبازان اعصاب و روان سال ها با انواع کمبود ها و کاستی ها در زندگی و جامعه دست و پنجه نرم کردند.
بیشتر جانبازان اعصاب و روان طبق قانون درصد بندی زیر ۲۵% جانبازی دارند و نه خودشان و نه خانواده های شان از امتیازی چون معافیت سربازی، بورسیه دانشگاه، استخدام رسمی در ارگان های دولتی و بسیاری از تسهیلات دیگر برخوردار نیستند.
اصلا سلامتی را، خنده را، آرامش را، خواب راحت شب تا صبح را، عشق ورزیدن را و تمام آنچه که بر اثر مجروحیت از دست رفته را به جانبازان اعصاب و روان بازگردانند، امتیاز ها را هم بگذارند کنار اختلاس ها...
امید که دعوت از جانبازان اعصاب و روان در برنامه تلویزیونی خندوانه سرآغازی برای بهبود شرایط زندگی ایشان و خانواده هایشان باشد.
#احسان_میرزائی www.ofmedia.ir
#سه_شنبه - ۳۱ - #شهریور - ۱۳۹۴
ساعت ۰۰:۲۸ بامداد
سلام،واقعیت آنست که هیچکس نمی تواند خود را به جای آن عزیزان بگذارد و گفتن این جمله که "من شما رو درک میکنم"فقط یک تعارف است و،فقط میتوانم بگویم این ملت تا ابد مدیون از خود گذشتگی این عزیزان و خانوادههای از صبور آنهاست و تنها کسی که می تواند پاسخگوی ایثار آنها باشد تنها وتنها خداست.