حقوق کودکان در فعالیت محیط زیستی
پایگاه خبری گُلوَنی، احسان میرزائی: بدا به حال ما که حتی دیدن عکس جسد آیلان (کودک پناهجوی سوری) در ساحل دریا وجدان ما را بیدار نکرد.
برخی از کنشگران محیطزیست از آن طرف بام افتاده‌اند؛ یعنی آنقدر که به دنبال دادخواهی از مسائل مختلف جلوی پردیسان تجمع می‌کنند و در فضای مجازی مطلب می‌نویسند، دیگر چیزی به عنوان حقوق کودکان را نمی‌بینند و یا حتی به آن اعتقاد ندارند. البته این گلایه به آن معنا نیست که از فردا صرفاً به حقوق کودکان بپردازیم و از دیگر اصول غافل شویم، خیر. آگاه بودن به حقوق شهروندی، حقوق حیوانات، حقوق کودکان و دیگر موارد از اصلی‌ترین نیازهای یک کنشگر جامعه مدنی است. کنشگران باید بتواند در حوزه تخصصی خود از این اصول به‌جا و درست استفاده کرده و چهارچوب کارِ خود را چنان تنظیم کند که مو لای درزِ آن فعالیت نرود.
برای نمونه، یک کانون محیط‌زیستی در تهران کودکان را به جمع‌آوری فیلترسیگار در پارک لاله و بوستان کودک ترغیب و تشویق کرده و گزارش تصویری آن را نیز در فضای مجازی منتشر کرده است. (البته بحث انتشار تصویر کودکان در رسانه ملی و فضای مجازی نیز یکی از موارد نقض حقوق کودکان است)
شما که این یادداشت را می‌خوانی، آیا به دختر یا پسر خردسال‌تان اجازه می‌دهید به فیلتر سیگاری که روی زمین افتاده و حاوی صدها نوع سم مضر است، دست بزند؟
کودکان از بدو تولد تا چندین سال بعد همواره نیازمند توجه ویژه، هدایت، حمایت و راهنمایی والدین خود هستند، به همین دلیل است که والدین وقتی مجبور می‌شوند کودک خود را در خانه تنها بگذارند، بارها به او تاکید می‌کنند که سمت وسایل تیز و برنده نروند و با اجاق گاز بازی نکنند. طبق تعریف سازمان‌ملل‌متحد افراد تا ۱۸ سالگی کودک محسوب می‌شوند، در این دوران نباید از کودک توقع داشت که رفتار و واکنش‌هایی مانند بزرگ‌سالان داشته باشند.
امروزه رسانه‌ها برای تأثیرگذاری قطعی بر ذهن مقاوم و غیر قابل نفوذ مخاطبان بزرگ‌سال، از تصویر کودکان بهره می‌برند. به کارت ویزیت یا تیزر تبلیغات برخی خیریه‌ها و همینطور به تبلیغات تجاری تلویزیون و به شیوه‌ی بهره‌گیری از کودکان توجه کنید.
این روش تبلیغی با بهره‌برداری منفعت‌طلبانه از معصومیت و ضعف کودک بی‌پناه قصد دارد مستقیم بر احساسات مخاطبان تأثیر بگذارد و جای تأسف دارد که چنین روشی امروز در بین سمن‌های محیط زیستی رواج پیدا کرده است. در حالی که “حفظ زمین برای آیندگان” اصلی‌ترین شعار کنشگران محیطزیست است، ایشان ناخواسته ادامه‌دهنده‌ی روشی غیر انسانی هستند و برای رسیدن به هدف خود (حفظ زمین برای آیندگان) حقوق اولیه‌ی کودکان (آیندگان) را زیر پا می‌گذارند. شوربختانه این کج‌روی یا برداشت اشتباه امروز وجود دارد و کنشگران محیطزیست و پدران و مادران به آن آگاه نیستند!
اما مسئله جایی بغرنج‌تر می‌شود که اگر تا دیروز برای حل هر مسئله‌ای در جامعه نسخه ”فرهنگ‌سازی” (روشی منسوخ شده در غرب و غیر حقیقی در ایران) تجویز می‌شد، امروز مُد شده که هر مسئله‌ای را به ”آموزش کودکان” ربط می‌دهند. البته تشخیص تا حد زیادی درست است، اما روش درمانی مانند همیشه ”خوددرمانی” است. خوددرمانی در نهایت منجر به حادتر شدن مسئله می‌شود. دور از جان‌تان، همه کارشناس هستیم و اصولاً به مشاوره گرفتن از اهل فن اعتقادی نداریم. نگارنده امیدوار است در درجه اول پدر و مادرها و سپس کنشگران محیطزیست و مسئولان حداقل یک‌بار پیمان جهانی حقوق کودکان را مطالعه کنند. سخت است که تعصبات را کنار بگذاریم و کار را به کارشناسان و متخصصان بسپاریم؛ اما این بهترین و تنهاترین راه برای ارائه‌ی آموزش‌های استاندارد است. ما موظف هستیم که به کرامت و شخصیت کودکان احترام بگذاریم و برای پایداری و استمرار صلح، امنیت، آرامش و سلامت کودکان که تصمیم گیران آینده‌ی جامعه هستند تلاش کنیم.
پایان پیام
منبع پایگاه خبری گلونی: www.golvani.ir
طنزهکر
قاچاق حیاتوحش
ناجا به کمک محیط زیست بیاید
نیروی انتظامی از توان و ظرفیت لازم برای مقابله با این دسته از مجرمان و ضبط پرندگان و حیوانات قاچاق، برخوردار است.
پایگاه خبری گُلوَنی، احسان میرزائی: نیروی انتظامی برای حفاظت از محیطزیست به سازمان محیطزیست کمک کند.
فصل مهاجرت پرندگان قصه ای پر‌غصه از نسل‌کُشی گونه‌های مختلف مهاجران در ایران را حکایت می‌کند، اما این حکایت تلخ با شروع فصل بهار به شکل تجارتی نا جوان‌مردانه و دور از انسانیت، که سرقت از لانه‌ی جانداران است ادامه دارد.
سارقان طبیعت جوجه وبچه‌ی انواع پرندگان و حیوانات را پس از تولد و قبل استقلال کامل از لانه‌ها می‌دزدند و برای فروش به شهرها منتقل می‌کنند. سازمان حفاظت محیطزیست شماره‌ی ۱۵۴۰ را برای گزارش فروش غیر قانونی حیوانات و پرندگان اعلام کرده است، اما گویا مصیبت آنقدر بزرگ است که تماس گرفتن با این شماره هم دردی دوا نمی‌کند.
کنشگران و دوست‌داران محیط زیست و حیوانات از سازمان حفاظت محیطزیست توقع دارند تا این خط تلفن همانند دیگر شماره‌های اضطراری کشور (مانند ۱۱۰و ۱۲۵) پس از دریافت گزارش سریعا وارد عمل شود. پیشنهاد می‌شود سازمان حفاظت محیطزیست برای رفع خلاء نیرو و همینطور اقدام موثر با نیروی انتظامی وارد مذاکره شود، به‌نظر می‌آید نیروی انتظامی از توان و ظرفیت لازم برای مقابله با این دسته از مجرمان و ضبط پرندگان و حیوانات قاچاق، برخوردار باشد.
پایان پیام
ویژگی‌های‌کنشگر‌محیط‌زیست
با این دستورالعمل فعال محیط زیست شوید
چندی پیش در نمایشگاه بین‌المللی محیط زیست تعدادی از دوستان پرسیدند که چطور می‌توانیم کنشگر محیطزیست باشیم!؟
پایگاه خبری گُلوَنی، احسان میرزائی: چندی پیش در نمایشگاه بین‌المللی محیط زیست تعدادی از دوستان پرسیدند که چطور می‌توانیم فعال یا کنشگر محیطزیست باشیم!؟ در تعطیلات نوروز فرصتی پیش آمد تا در یک جمع‌بندی کلی ۲۱ ویژگی یک کنشگر محیطزیست را بنویسم. البته این دیدگاه شخصی من است؛ قصد تحمیل آن را به کسی ندارم یا اگر فردی به عنوان کنشگر محیطزیست یک یا چند تا از این ویژگی‌ها را ندارد نشانه کم‌کاری یا نا‌راستی او نیست.
کشنگری در قالب جامعه مدنی حوزه‌های مختلفی از امورات انسانی را دربر می‌گیرد که ویژگی‌های آنها تا حد زیادی شبیه و نزدیک به یکدیگر است. اصولا فردی که در مشارکت‌های اجتماعی پویا‌تر است، به نوعی نیازهای درجه یک زندگی خود را تامین کرده یا از آن چشم‌پوشی کرده است. او جهان و امورات دنیوی را جور دیگری می‌بیند و از لحاظ معنوی به حدی از تکامل رسیده که حداقل از ایستگاه منیت عبور کرده است.
کنشگر جامعه مدنی به هم‌نوعان خود و دیگر موجودات در سرتاسر جهان عشق می‌ورزد و تلاش می‌کند در نا‌ملایمات اجتماعی و محیط زیستی نقشی موثر و مفید ایفا کند. اما برای آنکه فردی بتواند وارد چنین مرحله‌ای شود، به اندازه تعداد انسان‌های روی زمین راه وجود دارد. شاید احساس نیاز به تغییر و اصلاح امور وجه مشترک کنشگران باشد. کنشگری محیط زیست یعنی شما در زندگی خودت سبک زندگی سبز را اجرا کنی، تفکر سبز داشته باشی و به دور از جانب‌داری‌های سیاسی و… دلت برای زمین و ساکنان‌اش بسوزد. کنشگری محیطزیست نوعی تکامل است، قدم برداشتن در این مسیر درس‌های بسیار دارد. در ادامه برخی از ویژگی‌های یک کنشگر‌محیط زیست را بخوانید:
چند ویژگی کنشگر محیط زیست:
۱. کنشگر محیطزیست، همواره تلاش می‌کند از ظروف دائمی استفاده کند و معمولا لیوان استیل همراهش است. او به اندازه‌ای غذا در بشقاب خود می‌کشد که سیر شود و همواره نگران اسراف غذا است. او تا حد ممکن از خوردن فست فود‌ها و خوراکی‌هایی که مواد نگهدارنده دارند خودداری می‌کند.
۲. کنشگر محیطزیست، اخلاق محیط‌زیستی دارد. به انسان‌ها و موجودات زنده و حتی مردگان احترام می‌گذارد. او در طبیعت روی زمین آتش روشن نمی‌کند و روی سبزه‌ها و جوانه گیاهان پا نمی‌گذارد، او مراقب میراث طبیعی و فرهنگی است. او در طبیعت هیچ ردی از خود باقی نمی‌گذارد و از ایجاد صدا‌های ناهنجار که موجب برهم خوردن آرامش حیوانات می‌شود، خودداری می‌کند.
۳. کنگشر محیطزیست برای حقوق افراد، شخصیت و کرامت انسان‌ها احترام قائل است. او علاوه بر کنش در برابر مسائل محیط‌زیستی، نگران حقوق کودکان، حیوانات و… است. کنشگر‌محیط زیست برای تحقق اهداف خود حقوق کسی را پایمال نمی‌کند.
۴. کنشگر محیطزیست فردی است که دغدغه سلامت و پایداری محیط زیست را دارد و قبل از دیدن هرگونه زیبایی ظاهری ساخت بشر، به عواقب و تاثیرات کار می‌اندیشد.
۵. کنشگر محیطزیست حساب و کتاب محیط‌زیستی دارد؛ وقتی با خوردن یک ساندویچ فلافل سیر می‌شود، به دنبال رستوران مجلل و غذای آنچنانی نیست. یک کنشگر محیطزیست همواره به یاد مردمان محروم در سراسر دنیا است، انسان‌هایی که به آب پاک برای نوشیدن و غذای کافی برای خوردن دسترسی ندارند. نمونه‌اش هموطنان خودمان در کهنوج است.
۶. کنشگر محیطزیست توجه خاصی به محیط‌شهری و طبیعی دارد، او همه چیز را با خطکش محیط‌زیستی می‌سنجد، نه با گنجایش جیب خود (که چقدر سود یا ضرر می‌کند). او از بیان حقایق ترسی ندارد، البته حقیقت آن نیست که هرجا رفتیم بگیم فلان دولت و فلان رئیس جمهور فلان و به‌مان کرد (به نظر من این روش دور از اخلاق محیط‌زیستی است) بلکه حقیقت آن است که امروز به هر دلیل مسئله‌ای داریم که به معضلی تبدیل شده و برای حفظ پایداری و توازن محیطزیست و طبیعت باید آن را حل کنیم. کنشگر محیطزیست می‌داند محکوم کردن و کوبیدن دولت‌هایی که رفته‌اند دردی از محیطزیست دوا نمی‌کند. اگر همه آنها را تیرباران کنیم معضل سد گتوند حل نمی‌شود، حل این مسئله گذشته از شعار و حرف نیاز به تدبر و تعقل دارد.
۷. کنشگر محیطزیست برای نجات زمین ساعت‌ها فکر و وقت خود را صرف طرح‌ها و ایده‌های خلاقانه کرده و زحمت زیادی می‌کشد. او حتی در خواب به مسائل محیط‌زیستی فکر می‌کند و حاصل آن ایده‌های جدید و طرح‌هایی است که در قالب کمپین و… اجرا می‌شود. به همین دلیل او در برنامه‌های خانوادگی‌اش کمرنگ‌تر بوده و نسبت به آنها مدیون است.
۸. کنشگر محیطزیست در حالی که هیچ حقوق و امتیازی از کنشگری خود دریافت نمی‌کند و توقعی از هموندان و هموطنان خود ندارد، صاحب و مالک مادی و معنوی ایده خود است. هیچ نهاد دولتی و غیردولتی و هیچ فردی حق مصادره ایده و تفکر او را ندارد. شوربختانه دزدی ایده و مصادره به مطلوب در کشور ما به دلیل ضعف زیرساخت‌های جامعه مدنی و نبود حق مالکیت معنوی زیاد است.
۹. کنشگر محیطزیست دارایی و فکر خود، زمان و سلامت خود را وقف حفاظت و پاسداری از زمین کرده است. پیرو بند ۸ او مالک کمپین و ایده‌های خود است و مدیریت و مسئولیت (موفقیت و شکست) صفر تا صد آن را بر عهده دارد.
۱۰. کنشگر محیطزیست به عنوان یک عضو از جامعه مدنی ضمن حفظ استقلال خود و گروه‌اش، برای پیشبرد اهداف با ارگان‌های دولتی و نمایندگان مجلس رایزنی مسالمت‌آمیز کرده و در تعامل است. اما کنشگر‌محیط زیست باید مراقب باشد که حفظ استقلال و وجهه جامعه‌مدنی از اهمیت زیادی برخوردار است. امروز برخی دولتی‌ها تلاش می‌کنند کنشگری و تلاش جامعه مدنی در عرصه محیط زیست را به نام خود تمام کنند و این خیانت به افکار عمومی است. کنشگر محیط زیست همواره تلاش می‌کند در جوامع مختلف با پرچم جامعه‌مدنی وارد شود و با راستی در گفتار و کردار زیر پرچم هیچ ارگان دولتی نرود. دولتی‌ها هم باید به استقلال جامعه مدنی احترام بگذارند و بستر را برای فعالیت سازمان‌های مردم نهاد ایجاد کنند.
۱۱. کنشگر محیطزیست هیچ مرز و محدوده‌ای را روی کره زمین برای خود فرض نکرده و محدودیت ذهنی ندارد.
۱۲. کنشگر محیطزیست حرف و عملش یکی است. اگر تفکیک پسماند را تبلیغ می‌کند، باید خودش این کار را انجام داده باشد. اگر صرفه‌جویی آب را تبلیغ می‌کند، باید خودش این کار را انجام داده باشد.
۱۳. کنشگر محیطزیست برای ترویج تفکر محیط‌زیستی و جلب توجه عمومی به معضلات محیط‌زیستی از دوستانش و سوژه‌های محیط‌زیستی عکس و فیلم تهیه کرده و منتشر می‌کند. این کار نه ریا است و نه منافاتی با کنشگری محیط زیست دارد. هر طرح و ایده‌ای که از یک کنشگر‌محیط زیست مطرح می‌شود بدون هیچ شک و تردیدی باید به‌نام او باشد، هرچند کنشگری برای رضای خدا و برخواسته از صفات پاک و خالص انسانیِ یک کنشگر محیط زیست است، اما تجربه ثابت کرده که افراد سود‌جویی همواره در پی مصادره به مطلوب ایده و طرح‌های محیط زیستی هستند. پس اگر قراره فرد نالایق و سود جویی از طرح محیط زیستی یک کنشگر محیط زیست بهره‌های مختلف ببرد، بهتر است آن طرح و ایده به نام همان کنشگر باشد، نه افرادی که حتی یک دقیقه هم به محیطزیست فکر نکرده‌اند.
۱۴. کنشگر محیطزیست تلاش می‌کند رابطه‌ای معنا دار و تعاملی سازنده میان دانش خود و محیط زیست ایجاد کند. او بدون هیچ چشمداشتی از تخصص خود برای بهبود شرایط بهره می‌برد.
۱۵. کنشگر محیطزیست می‌داند که موازی‌کاری و رقابت فرسایشی باعث تحلیل قوا و از دست دادن موقعیت‌ها است. موازی‌کاری و رقابت فرسایشی میان سمن‌های محیط زیستی و کنشگران باعث تخریب هرچه بیشتر محیط زیست می‌شود. بهتر است که یک کنشگر محیط زیست حرف حق و منطقی، طرح و ایده بهتر را به ایده و دیدگاه خود ترجیح می‌دهد، چرا‌که هدف او نجات زمین است.
۱۶. کنشگران محیطزیست هرجا که هستند هوای یکدیگر را دارند، مراقب هم هستند. آنها پیوندی فکری و ناگسستنی با یکدیگر دارند که در سرتاسر زمین گسترده شده است.
۱۷. کنشگر محیطزیست فردی منعطف و مهربان، آرام و صبور است. او بیشتر مایل است که به طبیعت برود، آرامش او با کمترین خرج و کمترین مصرف انرژی در طبیعت تامین می‌شود.
۱۸. کنشگر محیطزیست فردی مسئولیت‌پذیر و با وجدان است. اگر به او مسئولیتی پیشنهاد شود که در توان‌اش نباشد قبول نمی‌کند، چون می‌داند کوتاهی در انجام کار باعث عقب افتادن از برنامه و دور شدن از اهداف گروه می‌شود.
۱۹. کنشگر محیطزیست آینده‌نگر است یا آینده‌نگری دیگر کنشگران که دارای استدلال و منطق است را بعد از بررسی قبول کرده بر استدلال بی‌اساس خود پا فشاری نمی‌کند، چون بحث نجات زمین است مطرح شدن. مثلا با شرایط فعلی آب‌های زیر زمینی که بیش۸۰% آن مصرف شده و بارندگی کمی که در پاییز و زمستان سال گذشته داشتیم، برای تابستان چه شرایطی را می‌توان پیش‌بینی کرد؟
۲۰. کنشگر محیطزیست چشمانی تیزبین و گوش‌هایی شنوا دارد. او صبورانه طبیعت و جامعه را رصد می‌کند؛ او با دیدن دست‌های پینه بسته و صورت‌های آفتاب سوخته پیرمردان و پیر زنان روستایی به رنج و مشقتی که در زندگی کشیده‌اند پی می‌برد. فرد کنشگر در‌میان صحبت پیرمردان و پیرزنان، دنبال رسیدن به پاسخ هزاران پرسشی است که همیشه ذهن‌اش را مشغول کرده است. او از سبک زندگی ساده روستاییان الهام می‌گیرد و تلاش می‌کند آن را در جامعه امروزی منتشر کند.
۲۱. کنشگر محیط زیست با رسانه‌ها آشنایی دارد و از سواد رسانه‌ای خوبی برخوردار است؛ او شبکه‌های اجتماعی و ارتباطی در فضای مجازی به خوبی بهره می‌برد. توانایی تهیه خبر و گزارش، عکاسی و ویرایش تصاویر با کیفیت مطلوب یکی از ابتدایی‌ترین توانایی‌های یک کنشگر محیط زیست است. او تولید کننده محتوای مفید و آموزنده، اطلاع‌رسان و آگاهی‌بخش است و بدون منت این محتوا را در اختیار دیگران قرار می‌دهد. فرد کنشگر به حقوق معنوی آثار هموندان خود اعتقاد دارد و محتوای تولیدی ایشان را با ذکر منبع و نام منتشر می‌کند.
قطعا یک کنشگر محیطزیست دارای ویژگی‌های زیادی است، اما شاید رعایت همین موارد به علاقمندانی که قصد دارند کنشی جدی و مستمر در عرصه محیط زیست داشته باشند کمک کند.
پایان پیام
منبع پایگاه خبری گُلوَنی
عکس های نمایشگاه بین المللی محیط زیست تهران
در غرفه پایگاه خبری گلونی:
معرفی کمپین سبزی نوروز و ترویج سبک زندگی سبز و سبزیکاری در منازل:
گفتگو در رابطه با محیط زیست، سبزیکاری و کاشت بلوط با دانش آموزان:
رضا ساکی و من در غرفه پایگاه خبری گلونی و خانم صادقیان مجری توانمد صدا و سیما که در حال بازدید از غرفه هستند:
پانزدهمین نمایشگاه بین المللی محیط زیست تهران
گزارش مصائب رفتن به پردیسان
چطور بدون خودروی شخصی به پردیسان رفتم...؟!
بدون استفاده از خودروی شخصی و آژانس با کمی پیاده‌روی و ۴ هزار تومن کرایه در نشست گفت‌وگوی پردیسان شرکت کردم.
پایگاه خبری گُلوَنی، احسان میرزائی: روز یکشنبه ۲۵ بهمن بدون خودروی شخصی در هشتمین نشست گفتگوی پردیسان شرکت کردم. اما چطور؟!
با بی آر تی از چهار راه ولیعصر تا روی تونل رسالت رفتم، خیلی شلوغ بود. بعد پیاده از کوچه شیروان رد شدم و به بوستان نظامی گنجوی رسیدم که دقیقا کنار خروجی غربی تونل رسالت است، سپس از داخل پارک به کنار اتوبان حکیم رفتم، عبور از پارک نیاز به مهارت در جهت‌یابی داشته و رسیدن به کنار اتوبان ریسک بالایی دارد، چون باید از کنار یه کانال بزرگ فاضلاب شهری رد بشی، یعنی اگر فرد نابلدی شب بره اونجا، دخلش آمده؛ اگر جسدش روز بعد سمت مزارع سبزیکاری پایین شهر پیدا بشه واقعا شانس آورده، چون این رات‌ها (موش‌های بزرگ) همینطوریش آدمو می‌خورن، چه برسه که طرف مرده باشه! خلاصه بعد از چن دقیقه یه پیکان داغون ترمز زد و تا پردیسان رسوندم، کرایش ۱۵۰۰ تومن بود.
اول فکر کردم که نشست در خود سازمانه پس دقیقا روبروی سازمان پیاده شدم، از میان درختچه‌ها و بوته‌های غیر بومی رد می‌شدم که بوی تند فاضلاب به مشام رسید، با احتیاط بیشتری رد شدم که مبادا تو باتلاق فاضلاب گرفتار بشم! خلاصه از این مرحله هم عبور کردم، اما وقتی به سازمان رسیدم متوجه شدم که نشست در سالن سرو برگزار میشه…
از کارمندان سازمان، آدرس سالن سرو را پرسیدم، یه میله پرچم بزرگ را در فاصله‌ای دور نشون دادن و گفتند پیاده بری نیم ساعت راهه، کمی صبر کردم بعد متوجه یه ون شدم که سرویس خود سازمان بود، پس با همون تا سالن سرو رفتم.
نگران بودم که دیر به نشست می‌رسم، اما شکر خدا نشست تقریبا با ۳۰ دقیقه تاخیر شروع شد.
بعد از نشست هم با یه مینی‌بوس تا خروجی پارکینگ سازمان رفتم، پیاده شدم و خواستم از همون راهی که رفته بودم برگردم، که دیدم خروجی پل هوایی عابر پیاده پشت دیوارهای صوتی اتوبان است و رسما هیچ کمکی به من نمی‌کنه! پس مجبور شدم برم کنار اتوبان بایستم و صبر کنم اتوبان کمی خلوت بشه، ماشینا بیشتر از ۱۰۰ تا سرعت داشتن، خلاصه با ترس و وحشت از اتوبان رد شدم و منتظر شدم تا یه راننده از خود گذشتگی کنه و تو اون سرعت و حجم تردد بزنه رو ترمز، خلاصه یه پراید نگه داشت و فقط دعا می‌کردم او پیکان داغونه یهو از پشت نیاد بزنه بهمون.
خلاصه رسیدیم به نیم‌چه تونل رسالت، همونجا پیاده شدم، انصافا اونجا محل پیاده شدن مسافر نبود، مجبور شدم از روی نرده های کنار اتوبان و خیابان بپرم، رفتم بالا از خیابون اسدآبادی رد شدم، یه چیز جالب که دیدم یه نونوا میز گذاشته بود و نون بربری تازه می‌فروخت، به سمت شرق خیابون که رفتم دیدم نونوایی بربری همونجاست و منم یه نصفه بربری کنجدی گرفتم، البته ۱۰۰ تومان هم طلبکار شدم.
بعد متوجه بنایی قدیمی شدم، آسیاب آبی یوسف‌آباد بود، از آسیاب هم دیدن کردم، بدون پرداخت هزینه؛ چون درش قفل بود، هرچند انگار خرابه‌ای بیش از آن باقی نمانده بود، اما حال خوبی بهم داد.
به ایستگاه ۳۲ تو خیابون ولیعصر برگشتم، نزدیکای ساعت ۱۳:۰۰ اتوبوس به شدت شلوغ بود، از اردیبهشت که گوشیمو تو همین بی آر تی دزدیده بودن یه ترسی هم داشتم، خلاصه برای اینکه زودتر به محل کارم برسم به زور سوار شدم. جیب اورکتم را بستم و دستم را گذاشتم روش تا مطمئن بشم که دست کج سمتش نمیره، تو همین فکر بودم که یکی داد زد کیف و موبایلمو دزدیدن…
خلاصه بدون استفاده از خودروی شخصی و آژانس با کمی پیاده روی و ۴ هزار تومن کرایه در نشست گفتگوی پردیسان شرکت کردم و به نوبه خودم سهم کمتری در آلودگی هوا و مخصوصا گرمایش زمین داشتم.
پایان پیام
#احسان_میرزائی
منبع: golvani.ir
لایه اوزون
محیط زیست به زبان خودمانی
لایه اوزون
آفتاب سوختگی، سرطان پوست، آب مروارید، کندی رشد گیاهان، کاهش محصول برنج، پیری زودرس، نابودی موجودات ریز اقیانوس‌ها و دریاها و گسست زنجیره غذایی و انقراض بسیاری از آبزیان تنها چند مورد از عوارض ناخوشایند تخریب لایه اوزون است.
پایگاه خبری گلونی، احسان میرزائی: این زمین که روی آن زندگی می‌کنیم یکپارچه است و هر فعالیتی که بر خلاف روند نظم طبیعی زمین باشد باعث ناهنجاری‌هایی می‌شود. گرمایش زمین هم یکی از این ناهنجاری‌ها است. گرمایش زمین به افزایش میانگین درجه حرارت سطح زمین گفته می‌شود که دانشمندان و محققان از سال ۱۸۸۰ میلادی اندازه‌گیری دمای هوای زمین را آغاز کرده‌اند. بعدها با بررسی لایه‌های یخی که حاوی اطلاعات آب‌وهوایی گذشته‌های دورتر زمین بود؛ به این نتیجه رسیدند که روند دخالت‌ها و فعالیت‌های انسانی باعث گرم شدن بیش از حد زمین شده است. اگر این روند کنترل و مهار نشود باعث خسارات بسیار زیادی به زمین و موجودات زنده خواهد شد.
کره زمین از بدو پیدایش شاهد تغییرات بسیاری بوده است. آغاز انقراض کلی بر روی سطح زمین از ۴۴۰ تا ۴۵۰ میلیون سال پیش به دلیل تغییرات آب‌وهوایی، فوران آتشفشان‌ها و برخورد سیارک‌ها آغاز شد. خشکی‌های کره زمین یکپارچه بود و از ۲۰۰ میلیون سال پیش پانگه‌آ به خشکی‌های کوچک‌تری تقسیم شد. دایناسورها حدود ۶۵ میلیون سال پیش منقرض شدند و در حدود ۲.۶ میلیون سال پیش عصر یخبندان در نیمکره شمالی آغازشد. عصر یخبندان در یک دوره‌ی با فراز و نشیب باعث تغییرات شدید آب و هوایی در مناطق مختلف کره زمین شد.
امروزه قاره‌هایی جدا و دور از هم روی کره زمین وجود دارد. هر قاره شرایط جغرافیایی، آب و هوایی و همین طور گونه‌های گیاهی و جانوری خاص خود را دارد. انسان‌ها از دوران باستان سر به هوا بودند و نسبت به انسان امروز توجه بیشتری به کهکشان راه شیری، سیاره‌ها و ستارگان داشتند؛ اما انسان امروز سر به زمین شده و بیشتر درگیر فناوری و روزمرگی‌های خاص خود است.
بی‌توجهی یا کم‌توجهی انسان معاصر با انقلاب صنعتی در دهه ۱۸۵۰ میلادی پیوند خورد و در نتیجه به دلیل مصرف زیاد سوخت‌های فسیلی حجم فراوانی از دی‌اکسیدکربن در جو زمین منتشر شد. در حالی که انسان معاصر همچنان در گیر روزمرگی‌ها بود، محققان در سال ۱۹۷۰ میلادی متوجه تخریب لایه اوزون در بالای قطب جنوب شدند. سپس دانشمندان CFC را دلیل تخریب لایه اوزون اعلام کردند!
کلروفلورکربن یا CFC محصول آزمایشگاه و ساخت دست بشر بود که در صنایع سرمایشی، تهویه مطبوع، کولر خودرو، اسفنج سازی، اسپری‌ها و… به کار می‌رفت و به سرعت باعث واکنش اوزون می‌شد. بعدها دو گاز طبیعی دیگر جایگزین کلروفلورکربن شد.
لایه اوزون با ضخامتی کمتر از ۱۰ میلی‌متر یکی از سپرهای دفاعی زمین در منظومه خورشیدی است که از ورود پرتوهای مضر مانند اشعه ماورای بنفش به سمت زمین جلوگیری می‌کند. اوزون لایه‌ای پویا است و از پیوند ناپایدار یک مولکول اکسیژن و یک اتم اکسیژن تشکیل می‌شود؛ نا پایداری اوزون به این دلیل است که با دریافت اندکی انرژی پیونداش گسسته می‌شود. برای نمونه بعد از تابش اشعه ماورای بنفش به اوزون، انرژی وارد شده باعث شکست پیوند مولکول اکسیژن و اتم اکسیژن می‌شود، اما مأموریت لایه اوزون این است که با دریافت انرژی بسیار مضر پرتوهای ماورای بنفش آن را به پرتوهای فروسرخ تبدیل کرده و به جو زمین وارد کند؛ البته با تابش نور خورشید پیوند مولکول اکسیژن و اتم اکسیژن دوباره صورت می‌گیرد، و این دلیل پویایی لایه اوزون است.
عوامل تخریب لایه اوزون عبارتند از:
۱٫کلروفلورکلرن‌ها که پیش‌تر توضیح دادیم.
۲.هالوژن‌ها که در صنعت ساخت کپسول‌های آتشنشانی. تاثیری به مراتب مخرب‌تر از CFC ها داشته واین کپسول‌ها از رده خارج شده‌اند.
۳.حلال‌هایی که برای چربی‌زدایی در صنایع فلزی، الکترونیکی و حتی خشک شویی استفاده می‌شوند.
۴. برخی آفت‌کش‌ها و ضد عفونی‌کننده‌ها
۵.گازهای گلخانه‌ای: دی اکسید کربن، دی اکسید نیتروژن، بخار آب، متان و…
۶. گرمایش زمین
اما اگر لایه اوزون تخریب شود چه اتفاقی می افتد؟ تخریب لایه اوزون یعنی کنار گذاشتن سپر دفاعی زمین در مقابل پرتوهای خورشیدی و کیهانی! تخریب لایه اوزون باعث عبور طول موج‌های بسیار خطرناک به فضای زیستی زمین می‌شود. آفتاب سوختگی، سرطان پوست، آب مروارید، کندی رشد گیاهان، کاهش محصول برنج، پیری زودرس، نابودی موجودات ریز اقیانوس‌ها و دریاها و گسست زنجیره غذایی و انقراض بسیاری از آبزیان تنها چند مورد از عوارض ناخوشایند تخریب لایه اوزون است.
پایان پیام
منبع: پایگاه خبری گُلوَنی www.golvani.ir
پی نوشت: متن بخش اول محیط زیست به زبان خودمانی برنامه هصر خانواده شبکه دو سیما، شنبه ۷ - آذر - ۱۳۹۴
ایران سرزمین خرس ها
امروزه به لطف بستر رایگان شبکه‌های اجتماعی و ارتباطی در فضای مجازی، اخبار و اطلاعات به سرعت از شهری به شهر دیگر و از کشوری به کشور دیگر منتقل می‌شود، حتی دلال‌های بازار ارز هم گروه تلگرامی دارند و گاهی دور کاری می‌کنند!
به گزارش پایگاه خبری گُلوَنی، احسان میرزائی: اخبار محیط زیستی نیز از جمله محتوای انتشار یافته در فضای مجازی است؛ گاهی این اخبار همان عکس و فیلم یادگاری است که کشتارچیان بعد از کشتار حیوانات منتشر می‌کنند؛ البته همین سرنخ‌ها باعث شناسایی و دستگیری آنها می‌شود.
انتشار فیلم کشتار و شکنجه خرس مادر و دو توله‌اش در سمیرم (۱۳۹۰) توسط کشتارچیان باعث برانگیختن افکار عمومی و واکنش نسبت به نقض حقوق حیوانات شد؛ به همین دلیل ۲۰ شهریور روز ملی مبارزه با خشونت علیه حیوانات نام‌گذاری شده است.
اما هنوز صدای ضجه‌های توله خرس در حالی که خود را به سمت جسم بی‌جان مادر می‌کشید در گوش ما طنین‌انداز است. این روایت روزهایی است که کشتارچیان همچنان خرس‌ها را به قتل می‌رسانند و از سوی دیگر برخی شهروندان هنوز نمی‌دانند که: ایران زیستگاه خرس است.
http://golvani.com/1394/06/21/golvani-4943
کشتار گذر موته
حیوانات پناهگاه حیاتوحش موته بین چرخ خودرو‌ها و آسفالت داغ جاده میان‌گذر تکه تکه می‌شوند و هیچکس به فریادشان نمی‌رسد!
به گزارش پایگاه خبری گُلوَنی، احسان میرزائی: جاده‌ای که از میان پناهگاهی که بهترین زیستگاه آهوی کشور است می‌گذرد، فقط محور تهران – اصفهان را به شهر گلپایگان متصل می‌کند. میان‌گذر موته در امتداد جاده ترانزیتی مهمی نیست. این جاده تا سی سال پیش تنها یک راه شوسه برای دسترسی اهالی روستای موته بود و بعدا جاده آسفالت شد.
پناهگاه حیاتوحش موته با مساحت ۲۰۴هزار و ۳۵۰ هکتار در شمال استان اصفهان یکی از غنی‌ترین زیستگاه به لحاظ تنوع زیستی و تراکم حیاتوحش شاخص در کشور به شمار می‌رود، تا کنون ۱۴۲ گونه مهره دار شامل: ۲۵ گونه پستاندار، ۸۸ گونه پرنده، ۲۵ گونه خزنده، یک گونه دوزیست و سه گونه ماهی در این منطقه شناسایی شده است. هرچند این پناهگاه ارزش بالایی دارد اما مسئولین در سال جاری تصمیم گرفتند جاده را به دلیل تصادف زیاد و خطر آفرینی دوبانده کنند!
تمام این تغییرات در حالی انجام می شود که شهر گلپایگان برای دسترسی به شهر های مجاور مسیر های مطمئن و مناسبی دارد.
پایان پیام
منبع پایگاه خبری گلونی: http://golvani.com/1394/06/19/golvani-4866