چرا برخی کشور ها "آن کار دیگر" می کنند؟
مطالعه این یادداشت در یک گروه تخصصی باعث خوشحالی من شد:
یک تجربه: کشور دانمارک سرمایه گذاری عظیمی در تولید برق از طریق انرژی باد انجام داده است، همچنین در این کشور کارخانه تولید توربین های بادی هم برای تولید برق تاسیس شده و ارز فراوانی بابت صادرات این توربین ها و مصرف داخلی به دانمارک سرازیر می شود. ضمن آنکه همین برق تولید شده از باد را به نروژ نیز صادر می کند و باز هم از این طریق، برای کشورشان درآمدزایی می کنند.
در کنار این موضوع، با آنکه دانمارک، آفتاب بسیار کمی دارد اما از فتوسل ها نیز برای تولید برق استفاده می کند، که در طول روشنایی روز و بدون حضور آفتاب نیز برق تولید می شود و بیشتر کاربردش برای منازل مسکونی است که این فتوسل ها را روی شیروانی منازلشان نصب می کنند.
لازم به یادآوری هم نیست که انرژی باد و خورشید (یا نور) چقدر پاک و بدون مشکل برای طبیعت است.
راستی بنظرتان چرا بعضی کشورها که این همه مناطق آفتابگیر و بادخیز دارند، بجای سرمایه گذاری در این عرصه ها و بهره مندی از این مواهب الهی، "آن کار دیگر" می کنند؟ هم هزینه های معنوی و مادی بر مردم و کشورشان تحمیل می کنند و هم محیط زیست تجدید ناپذیرشان را نابود می سازند؟
واقعا چرا؟ دکتر سپنجی (گروه تلگرامی مطالعات رسانه)
احسان میرزائی - شهروندخبرنگار - ارتباطات و محیط زیست: به نظرم ابتدا تمام گروه های تخصصی در تلگرام و... که جمعی از صاحب نظران در آن حضور دارند، در این شرایط بحرانی ''باید'' در کنار تخصص و فعالیت خود نیم نگاهی به مسائل محیط زیستی داشته باشند و حتی بخشی از فعالیت خود را به آن اختصاص دهند.
دوستانی که تحصیلات و تخصص خود را جدا از مسائل محیط زیستی می دانند، آیا می توانند ۵ دقیقه نفس خود را حبس کنند و به جای آن کتاب نظریه های ارتباط جمعی را ورق بزنند؟
به نظر من:
۱.آن دسته از کشور ها همچنان می خواهند تا آخرین لحظه اهرم فشار یا کنترلی بر شهروندان خود داشته باشند، وابستگی سراسری به انرژی گاز و برق!
در حالی که در برخی شهر ها و کشور های اروپایی شهروندان در تولید انرژی خودکفا شده اند.
۲. آن کشور ها به دنبال ایجاد آسایش و آرامش برای شهروندان خود نیستند و به بهانه انتقال و ارائه انرژی از شهروندان خود کسب درآمد می کنند، در حالی که اگر استقلال انرژی باشد، دیگر از درآمد مستمر خبری نیست یا کمتر می شود.
۳. فراوانی منابع طبیعی باعث مصرفگرایی عمومی شده و دولتی بودن بهره برداری ها باعث می شود شهروندان مسئولیت خود را در قبال مصرف انرژی فراموش کنند و همینطور، به تبعات افزایش مصرف که باعث تخریب محیط زیست و به خطر افتادن سلامت خودشان است بی تفاوت باشند. (بریدن شاخه ای که روی آن نشسته ای)
۴. حتما شنیده اید که میگن: امروز را بگذرانیم، فردا خدا بزرگه!
در آن کشور ها چنین ایده و تفکر غلطی باعث می شود روزی به بن بست برسند چون بدون آینده نگری و برنامه ریزی در برداشت از منابع طبیعی فقط در پی رسیدن به اهداف کوتاه مدت برای پر کردن چاله ها و لاپوشانی گند کاری ها هستند.
۵. شکاف آگاهی بین شهروندان و تکنولوژی روز دنیا توسط ابزار و وسایلی مصرفی و گاهی مضر پر می شود، که حباب کاذبی از آگاهی در شهروندان ایجاد می کند! مانند استفاده از تلفن همراه هوشمند و حضور در شبکه های اجتماعی و ارتباطی و نبود سواد رسانه که باعث شکل گیری جریان ها، گسترش شایعه ها و... می شود.
در حالی که اگر شهروندان در مورد محیط زیست آگاهی داشته باشند، از مخاطرات آن مطلع شوند و به همان راحتی که موبایل را میخرند، می توانستند آبگرمکن خورشیدی، سیستم سلول خورشیدی برای تولید برق، سیستم تسویه آب خاکستری برای بازیافت پساب خوب خانه و استفاده چند باره از آن و... بخرند و استفاده کنند شرایط بسیار متفاوت می شد.
۶.
و...
حفر کانال آب در شعر صائب
چه کسی مقصر سیل است؟
بی مسئولتی و بی تفاوتی من و شما در قبال محیط زیست همانند بریدن شاخه ای است که خودمان روی آن نشسته ایم!
تقسیم بندی جدید ادوار در تاریخ ایران
خدا این شادی را از مردم نگیره، من که هنوز نمیدونم سر چه چیزی به توافق رسیدن!؟
دوران قبل از توافق
۱۳۹۴،۰۴،۲۳،۱۳:۰۰
دوران بعد از توافق
معلوم نیست چی از لپ لپ ۱+۵ در بیاد...
جای خالی روابط عمومی در سمن های محیط زیستی
یادداشت اخیر بنده با موضوع روابط عمومی و سازمان های مردم نهاد محیط زیستی در خبرگزاری مستقل محیط زیست ایران:
خبرگزاری محیط زیست ایران - احسان میرزائی: ...اتحاد، انسجام و همصدایی میان سازمان های مردم نهاد، همراهی دولت ها را در حفاظت هر چه بیشتر و بهتر از محیط زیست بر می انگیزد...
طی سال های گذشته با گسترش معضلات محیط زیستی (نابودی جنگل ها، بحران آب، فرسایش خاک، خشک شدن دریاچه ها و تالاب ها، خشک شدن رودخانه ها و چشمه ها، خطر انقراض گونه های حیوانی و گیاهی و...) در کشور و نقش غیر قابل انکارمحیط زیست در بقای نسل بشر، برخی شهروندان هوشیار و آگاه وادار به واکنش شده اند و سازمان های مردم نهاد (سمن) را برای حمایت از محیط زیست و حیوانات ایجاد کرده اند.
علی رغم اینکه تعداد زیادی از سمن ها از تجربه و سابقه بالایی برخوردار هستند، اما این سازمان های مردم نهاد نیز همانند بخش دولتی هنوز نتوانسته اند از توانمندی یک روابط عمومی حرفه ای استفاده کنند. مصداق این مسئله اشتباهی بود که در یکی از کمپین های معروف حفظ منابع آب رخ داد. به گفته یکی از کنشگران محیط زیست که عضو آن کمپین است و خواست نامش محفوظ بماند: در این گروه از سوی مدیریت بین اعضا موضوعاتی پیرامون معضل آب مطرح شده و سپس با بحث و جمع بندی و نتیجه گیری داخل گروه تصمیم بر صدور بیانیه به تعدادی از خبرگزاری ها گرفته می شود.
وی افزود: از آنجایی که بیانه بدون امضاء ارزشی ندارد، گویا مدیران گروه به طور خودجوش نام برخی از اعضای گروه را در انتهای بیانیه ثبت کرده بودند، در حالی که نامبردگان همگی به طور کامل در جریان متن بیانیه نبوده اند و یا حتی فرصت مشارکت در مباحث قبل از آن را نداشته اند. به عبارت دیگر تصمیم بدون نظرخواهی مدیران کمپین مذکور باعث واکنش شدید برخی از اعضای آن که اتفاقا از کنشگران محیط زیست هم بودند شد.
اگر کمپین مذکور از توان و تخصص تیمی حرفه ای از روابط عمومی برخوردار بود، احتمال خطا و سوء تفاهم در تهیه این بیانیه بسیار کم می شد؛ قاعدتا بعد از اتفاق مدیران بالادستی کمپین تلاش می کنند با ارسال اصلاحیه و حتی پیام عذر خواهی این مسئله را حل کنند؛ اما آیا آب رفته به راحتی به جوی باز می گردد؟
البته باز هم می توان به کمک تکنیک های روابط عمومی این مسئله را حل کرد، اما فراموش نکنیم که این کار هزینه های خاص خود را دارد.
اما اگر سازمان های مردم نهاد و تشکل های مردمی در سازمان خود روابط عمومی متخصص داشته باشند چه اتفاقی می افتد؟
یک روابط عمومی خلاق، ایده پرداز، آینده نگر و تحلیلگر است؛ روابط عمومی اجازه تک روی به کسی نمی دهد، همینطور از تمام توان و نیروی انسانی به نحو احسن بهره می برد. تمام سعی و تلاش روابط عمومی حفظ انرژی و نیروی اعضای گروه برای رسیدن به اهداف با کمترین هزینه، ضریب خطا و از کوتاه ترین و بهترین مسیر است.
برخی هنوز فکر می کنند روابط عمومی یعنی تبلیغات و نصب بنر و توزیع بروشور، در حالی که روابط عمومی تعاملی سازنده، مسالمت آمیز و صلح جویانه است که با تفکر، تعقل و تامل به مسائل درون سازمان و برون سازمان می پردازد.
یک روابط عمومی حرفه ای هزینه های سازمان خود را کاهش می دهد، حال این هزینه ها گاهی مادی و گاهی معنوی است. چرا که خروجی اخبار و محتوای تولیدی سازمان از کانال روابط عمومی است و این واحد با دقت و ریزبینی خاصی محتوای مورد نظر را با دقت فراوان بررسی کرده و احتمال ریسک و خطا را به کمترین حد ممکن می رساند؛ تا مبادا فرصت به وجود آمده به تهدیدی برای سازمان تبدیل شود. به عبارتی جلوگیری از رفتاری که باعث چاپ اصلاحیه و زیر سوال رفتن سازمان یا سمن شود.
علاوه بر این یک روابط عمومی حرفه ای با مطالعه روی مخاطب درون سازمان و مخاطب برون سازمان مسیر دسترسی به اهداف کوتاه مدت و بلند مدت سازمان مطبوع خویش را هموار می کند.
شناخت مخاطب درون سازمان در سمن های محیط زیستی:
مخاطب درون سازمان شامل اعضای دائمی( موسسان، هیات مدیره، مدیر هر بخش و...)، اعضای داوطلب فعال با وظایف مشخص، اعضای داوطلب موقت و گذری که شاید در مراحل بعدی مسئولیتی به ایشان داده شود است؛ لذا روابط عمومی با شناخت مخاطب درون سازمان و نیاز سنجی (رفع نیاز روحی و روانی اعضا و خانواده های ایشان، اعتبار بخشی به فعالیت ایشان، تجلیل درخور و حفاظت، حفظ اسرار اعضا و صیانت و ثبت ایده بکر و کاربردی ایشان و...)، به افزایش راندمان کاری و بهره وری در سایه رضایت از انجام کار داوطلبانه کمک شایانی می کند.
شناخت مخاطب برون سازمان در سمن های محیط زیستی:
مخاطب برون سازمان شامل تمام شهروندان و سازمان های مردم نهاد، تشکل ها و گروه های همسو، ارگان های دولتی و اداره ها و شرکت ها و... می شود؛ لذا روابط عمومی به عنوان تنها کانال انتشار پیام از سازمان مطبوع خویش با حساسیت، دقت و تدبیر بسیار عمل می کند.
جذب مشارکت های مردمی و جلب افکار عمومی؛ روابط عمومی به کمک محتوای تولیدی در جهت دهی افکار عمومی ( جامعه هدف) کمک می کند. محتوای منتشر شده با توجه به فلسفه شکل گیری سازمان های مردم نهاد و کمپین های محیط زیستی به دور از هرگونه دعوا، تفرقه افکنی و مناقشه و با تاکید برفعالیت صلح جویانه و مسالمت آمیز است؛ اما ایستادگی و اقتدار در قبال رسیدن به خواسته ها جهت بهبود شرایط محیط زیست و زندگی بشر از خصیصه های گروه های محیط زیستی می باشد.
محتوای تولیدی در یک سازمان مردم نهاد می تواند موضوعات مختلفی را دربر بگیرد، آموزش، سرگرمی، اخبارو... . محتوای آموزشی با هدف حذف شکاف آگاهی در جامعه منتشر می شود. آموزش مناسب در میان مخاطبان باعث ایجاد دغدغه آگاهانه در میان مخاطبان می شود.
روابط عمومی با بهره گیری از امکانات رایگان در فضای مجازی و ایجاد کانال های ارتباطی در شبکه های اجتماعی مختلف، مردمی بودن گروه را حفظ و با اجرای ایده های خلاقانه مخاطب را در شرایط مختلف با سازمان مطبوع خود همراه می کند و با برگزاری کارگاه های آموزش رایگان و دیگر برنامه ها و امکان دسترسی به اطلاعات و بهره گیری از متخصصان امر جامعه را از اطلاعات با کیفیت و موثق بهره مند می سازد.
همینطور در بخش شناخت مخاطب برون سازمان با توجه به شرایط کنونی محیط زیست برقراری ارتباط و تعامل موثر را با سازمان ها و ارگان های غیر همسو انجام دهد. اتحاد، انسجام و همصدایی میان سازمان های مردم نهاد همدلی و همراهی دولت ها را در حفاظت هر چه بیشتر و بهتر از محیط زیست بر می انگیزد.
روابط عمومی هنر است؛ اما در عین حالی که به ظرافت ها می پردازد نکته سنج نیز هست و گاهی لازم است مقتدرانه حتی جلوی تصمیم هیات مدیره سازمان مطبوع خود را بگیرد، چراکه با توجه به رسالت اش می تواند دلایل منطقی مبنی بر نا درست بودن آن تصمیم و یا ضعف آن را بیان و راهکار ارائه کند.
روابط عمومی ها می توانند پل ارتباطی مطمئنی بین تمام سازمان های مردم نهاد در کشور باشند، تجربیات و دستاورد های سازمان خود را با یکدیگر درمیان بگذارند؛ برای طرح های کلان بهتر تصمیم بگیرند و با قدرت بیشتری وارد عمل شوند. اما فراموش نشود که صداقت، امانت داری، حفظ حریم، محرمانه دانستن اطلاعات طبقه بندی شده و... رمز موفقیت و پیروزی آن اتحاد است. هنگامی که متحدین به ما ایجاد شده احترام بگذارند منیت را پشت سر گذاشته و در جهت رسیدن به اهداف بهتر گام بر می دارند.
به امید آن که در فرصت باقی مانده روابط عمومی سازمان های مردم نهاد محیط زیستی و حامی حیوانات پرقدرت تر از گذشته وارد عرصه شوند.
منبع خبر،خبرگزاری محیط زیست ایران: http://iren.ir/detail/News/337/161
خبر دریافتی از از دبی - آتش سوزی کشتی ایرانی در اسکله دبی
فوری
بار کشتی دلوار و دیلم دود شد
امروز (دوشنبه۲۲تیر۹۴) کشتی ایرانی متعلق به شهر های دیلم ،دلوار و کنگان پس از بارگیری دچار حریق شد و خسارت میلیاردی به بار آورد؛ با تلاش آتش نشانی ساعت ۱۷:۱۵ به وقت ایران آتش مهار شده؛ علت حادثه حمل ترقه و مواد محترقه توسط لنج دیلمی (محل بارگیری بندر دبی) بوده، در این حادثه جایگاه ۶ و ۷ اسکله دبی در آتش سوخت، خوشبختانه به خدمه لنج و دیگر افراد آسیبی نرسید. 
۲۱تیر، روز بدون پلاستیک؛ سرآغازی برای بهتر زیستن...
هفتاد قله را دریابید
بحران زیستی هفتاد قله
میزان تلفات به شدت بالا است
احسان میرزائی - شهروندخبرنگار - محیط زیست: مسئولین بحران هفتاد قله را جدی بگیرند، کاهش ناگهانی جمعیت نشخوار کنندگان کوچک خود به تنهایی درد بزرگی است، اما از حیوانات شکارچی منطقه نیز نباید غافل شد، کمبود شکار برای حیوانات شکارچی، نظم چرخه زیستی منطقه را با خطر مواجه خواهد کرد. شواهد نشان می دهد هیچ یک از لاشه های یافت شده توسط حیوانات گوشتخوار دریده نشده.
تقریبا سه هفته از شیوع طاعون نشخوارکنندگان کوچک یا PPR در منطقه حفاظت شده هفتاد قله اراک می گذرد، این بیماری تلفات قابل توجهی برجا گذاشته، طبق آمار غیر رسمی بیش از ۵۰۰ راس کل و بز و قوچ و میش بر اثر بیماری تلف شده است.
سومین عملیات پایش شامل جمع آوری اطلاعات، مستند سازی، آمار گیری، کنترل گله های دام اهلی منطقه و پاکسازی شامل جمع آوری لاشه ها، آهک پاشی محل لاشه، دفن با آهک، معدوم سازی به کمک آتش بوده است.
طاعون نشخوارکنندگان به انسان منتقل نمی شود، اما امکان انتقال این بیماری توسط انسان از محل آلوده به محل دیگری ممکن است.
علت شیوع بیماریی در منطقه مبهم است، اما به احتمال زیاد این بیماری قبل از شیوع در گله دام های اهلی منطقه شایع شده بوده که مسئولین امر توجه چندانی به آن نداشته اند (بر اساس دیدگاه کاربران زیر خبر منتشر شده در این لینک:http://www.iew.ir/1394/04/08/37350 )
منطقه هفتاد قله بین شهر های محلات، خمین، اراک و جاده سلفچگان به دلیجان واقع شده و دارای پراکندگی جانوری از قبیل پلنگ، گرگ، روباه، کفتار، شغال، آهو، تشی، کل و بز، قوچ و میش، خرگوش، انواع خزندگان، انواع پرندگان و حشرات می باشد. در حاشه و داخل منطقه دست کم ۲۰ روستا مسکونی وجود دارد که عمدتا به شغل دامپروری سنتی اشتغال دارند.
متن کامل گزارش بنده در خبرگزاری ایسنا را می توانید در اینجا مطالعه کنید.