اهلی کردن انسان!

 احسان میرزائی:

انسان اولیه بیش از برخی از ما با وجدان بود، به همین دلیل وقتی فهمید جانداران دیگر شعور و شخصیت دارن تا مدت‌ها از شکار و خوردن اونا صرف‌نظر کرد.
‌اما به مرور گرسنگی باعث شد تا بشر مرغ، گوسفند و دیگر جانداران رو به چشم غذا ببینه!
‌‌اینطوری بود که حرص و طمع در تقابل با اخلاق و وجدان و انسانیت پیروز شد و انسان برای حفظ بقا و تامین رفاه خودش پرندگان و حیوانات رو کشت!
‌هرچند بشر با کشتار پرندگان و حیوانات بر وجدان خود غلبه کرد؛ اما مسئله‌این بود که او همچنان شاهد نشانه‌های شعور و شخصیت در رفتار و زیست مرغ و گوسفند بود.
‌‌پس انسان که خودش رو اشرف مخلوقات می‌دونست، تصمیم گرفت هرآنچه در طبیعت هست رو زیر سلطه‌ی خودش بیاره؛ مرغ و گوسفند رو اهلی و در بدترین شرایط نگهداری کرد. اینطوری بود که مرغ‌ها پرواز در آسمان و گوسفندها دویدن در مراتع رو برای همیشه فراموش کردن.
‌از اون زمان به بعد انسان خیلی راحت و بدون هیچ عذاب وجدانی نه‌تنها مرغ و خروس رو فرستاد توی دیگ بلکه برای بقا، تامین منافع و نیازهای خودش به جوامع انسانی دیگه هم حمله کرد و اونا رو کشت.
‌اما داستان به اینجا ختم نشد، جنگ سخت و خونین بعدها به جنگ نرم و فرسایشی تبدیل شد.
‌حرص و طمع انسان برای تامین منافع بیشتر سیری ناپذیر بود؛ حالا بعد از هزاران سال اهلی کردن در ژن انسان جا باز کرده و این شیوه‌نامه‌ی تاریخی در برخی از ما به شدت فعال و خلاق است!
‌طوری که امروزه طرف تو چشمات نگاه کرده، لبخند عمیق زده و با تو پیمان دوستی می‌بندد و این راهبردی نوین برای ترور نرم شعور و شخصیت تو است.
‌برخی از ما در لباس و شمایل انسان متمدن و مدرن، تحصیل‌کرده و با کمالات، متدین و مقید قرار داریم.
‌اما شوربختانه در پس آن ظاهر فریبنده انسانی وحشی و غیر متمدن در درون برخی از ماست که برای رسیدن به اهداف شخصی خودش با بی‌رحمی به اهلی کردن انسان‌های دیگر مشغول است. انسانی خشن و مغرور که تن و روان دیگران رو به بردگی می‌گیرد و در انزوا و تاریکی به بند می‌کشد تا از پا در بیایند.
‌‌اهلی کردن انسان یعنی بریدن پر پرواز، یعنی قطع کردن پای دویدن، یعنی سدی در میان دم و بازدم، یعنی کور کردن دیدگان، یعنی نادیده گرفته شعور و شخصیت، یعنی پایمال کردن ایده و پویایی، یعنی ایجاد انزوا و تاریکی برای انسان؛
تمام این خشونت‌ها فقط و فقط برای آن است که من نوعی ثابت کنم بر تو سلطه دارم، به تو بقبولانم که برده‌ی منی، بفهمانم که انسانی ناچیز و مادونی و تو را پله‌ی ترقی و رسیدن به اهداف شوم و منافع پوچ مادی و لذت‌های گذرای خودم کنم؛ این اهلی کردن انسان است که در پس آن بر خلاف ظاهر فریبنده‌اش بی وجدانی و بی خردی، دروغ و ریا، تکبر و غرور، وحشی‌گری و انتقام حکمرانی می‌کند.
پایان
#احسان_میرزائی

جمعه - ۸ - اردیبهشت - ۱۴۰۲
#تهران ۹:۵۱

پیش از رسیدن کرونا به خودمون رحم کنیم !

احسان میرزائی:

۱.  در مقابل کرونا ویروس باید نکات پیشگیرانه رو رعایت کنیم، درست.

۲. اما بعضیا انقدر دارن رعایت می‌کنن که پیش از رسیدن کرونا بهشون، ممکنه به خاطر همون "دست شستن" ساده، کشته بشن...

۳.  جهت اطلاع: الان ۸۷ روز از شیوع کرونا در چین و ۲۹ روز از اعلام وضیعت اضطراری جهانی شیوع کرونا توسط سازمان بهداشت جهانی، ۱۰ روز از اعلام رسمی شیوع کرونا در ایران و چند ساعت از تایید و ابلاغ رسمی اجرای مصوبات ستاد ملی مدیریت بیماری کرونا توسط رئیس جمهور ایران، میگذره...!

۴. الآن که به کف دست برخی نگاه می‌کنم، انگار با سنگ پا یا سوهان نجاری به جون دست بیچاره افتاده...!

۵‌.  برخی از ترس کرونا انقدر دستش رو شستن که نه تنها چربی و رطوبت بلکه پوست دست رو هم به طور کل لایه برداری کردن...

۶. عزیزانم، خود این کار باعث نفوذ باکتری‌های سطح پوست به بدن و احتمالا بروز بیماری‌های دیگه مانند اگزما میشه!

۷. لطفا روان و تفکر خودتون رو در مقابله و پیشگیری از کرونا ویروس مدیریت کنید؛

۸.  ‌نترسید، هول نشید و شیوه‌نامه‌های استاندارد پیشگیری رو رعایت کنید...

۹. البته با توجه به ترکیبات شیمیایی مواد شوینده، بهتره دست‌ها رو با صابون و حتی صابون‌های سنتی، که میزان مواد شیمیایی کمتری دارن بشوریم...

۱۰. دست رو کف مال کنیم و خوب تمام دست رو بشوریم و بعد زیر شیر آب، همان مراحل شست و شو رو با آب گرم انجام بدیم تا اثری از صابون روی پوست باقی نماند.‌

۱۱. نکته مهم: مراقب میزان مصرف #آب هم باشیم.

۱۲. شست و شوی زیاد دست باعث از بین رفتن "چربی و رطوب" سطح پوست میشه، شاید بد نباشه که "کرم مرطوب کننده" استفاده کنیم.

۱۳. برای ایجاد تعادل در دفعات شست و شوی دست، لطفا "دستکش دست کنید" و بیشتر دستکش رو بشورید‌‌‌ یا تعویض کنید...

۱۴.  لطفا دستکش، دستمال کاغذی و پسماند عفونی رو به طور ایمن و اصولی در مخزن زباله قرار بدهید.

۱۵. ماسک های موجود برای استفاده دائمی نیستند، پس نباید به مدت زمان زیاد ازشون استفاده کرد، از فروشنده آگاه مشورت بگیرید یا اطلاعات مندرج روی بسته بندی را بخوانید.

۱۶.  لطفا در خوردن ویتامین‌ها و داروها افراط نکنید... 

۱۷. لطفا اگر علائم بیماری مانند گلو درد، آبریزش بینی، سر درد، حالت تهوع، تب بالای ۳۸ درجه و... دارید، با شماره ۱۹۰ و یا ۴۰۳۰ تماس بگیرید تا شما را راهنمایی کنند.

۱۸. در گوگل به دنبال تشخیص و درمان بیمارهای خود نباشید، فقط مطب دکتر رو گوگل کنید و سپس حتما توسط دکتر معاینه بشید...

‌‌

✅ ما حتی قبل از اعلام رسمی شیوع کرونا در ایران، چند مطلب مفید در مجله گیچ منتشر کردیم که بدون پرداخت هیچ هزینه‌ای می‌توانید مطالعه کنید.

 مجله رو باز کن، بخون، نظر بده، منتشر کن:



http://gich.ir

مجله #گیچ، #سبک_زندگی_سبز 



درسی از کرونا ویروس ‌


●شاید اگر ۵ماه پیش از فردی در شهر ووهان می‌پرسیدیم که چرا مار، عقرب، خفاش، سگ، پنگولین و... می‌خوری، می‌گفت:

•من دارم می‌خورم، چه ربطی به تو داره، چی از تو کم میشه که ناراحتی؟ ‌

•این همون پاسخی هست که وقتی به طرح و پروژه‌ای انتقاد می‌کنیم، از برخی افراد و مسئولین می‌شنویم...!

•به تو چه ربطی داره، فلان نهاد تایید کرده، تو چرا کاسه داغ تر از آش میشی...


پیشنهاد ویژه: راهکارهای مقابله با ویروس کرونا


•حالا یه ویروس ناچیز که حتی به چشم هم قابل دیدن نیست، چنان جهان رو به چالش کشیده و باعث مرگ بیش از دوهزار نفر شده که...‌

•کروناویروس به واسطه‌ تجاوز مستمر بشر در آشپزخانه یا داروخانه به طبیعت، وارد جوامع انسانی شد.

•نظام هستی چنین مقرر کرده بود که این ویروس صرفا در میون یک یا چند گونه در طبیعت باشه، نه در جوامع بشری!

•اما بی خردی، زیاده خواهی، طمع، حرص، نداری، بدبختی، خرافات یا هرچی که اسمش رو بذاریم، باعث شد پای این ویروس به زندگی ما بدجور باز بشه!

•دیگه فرد اهل ووهان نمیتونه بگه من دارم می‌خورم، چه ربطی به تو داره، چی از تو کم میشه که ناراحتی... چون بسیاری از افراد در نقاط مختلف زمین، چوب اشتباه وی رو می‌خورند... یا به قولی خفاش نخورده و دهن سوخته!

‌‌

پیشنهاد ویژه: مراقبت  از کودکان در برابر کرونا


●کرونا ویروس، درسی که نباید فراموش کنیم!

•این ویروس به دست انسان از سیر طبیعی خودش خارج شد و امروز مناسبات مختلف انسانی رو در کشورها و جهان تحت تاثیر جدی قرار داده.

•شاید وقتی با طرح انتقال آب خزر، سدسازی در ترکیه و... مخالفت می‌کنیم، علت مخالفت برای برخی ملموس نباشه، اما کرونا یک نمونه مشابه و ملموس از دخالت نادرست انسان در طبیعت است و آثار و تبعات زیان‌بار اون رو داریم می‌بینیم، آیا جایی برای حاشا باقی مونده؟!

•به این فکر کنیم که شاید اون ویروس فقط از یک پنگولین، اونم به واسطه فقط یک انسان، تا این حد در کشورهای دور دست فراگیر شده... به همین سادگی!!!

●آقا و خانم رئیس جمهور، وزیر، مدیر، شهردار و شهروند؛

•هرکی که هستیم به جایگاه انسانی خودمون مغرور نشیم، من و تو حاکم طبیعت نیستیم، ایمان بیاریم که ما در هر جایگاهی که هستیم، به راحتی میتونیم در چرخه‌های طبیعت اختلال ایجاد کنیم؛ حتی شاید خودمون ندونیم که چه غلطی می‌کنیم...

‌‌

پیشنهاد ویژه: راهکارهای پیشگیری از سرماخوردگی


•همیشه آثار و تبعات رفتار غلط ما در زمین به سرعت ویروس کرونا ملموس و قابل درک نیست، پس آیا همچنان باید مصلحت امروز رو به امنیت و سلامت، پایداری و توازن زمین، جوامع بشری و دیگر زیست‌مندان، در آینده ترجیح بدیم!

#احسان_میرزائی

#یکشنبه - ۴ - اسفند - ۱۳۹۸

تهران۲۲:۴۸

#گیچ_گرونا #کرونا

گروگان‌گیری بیدود...

این مطلب توسط نویسنده‌اش رمزگذاری شده است و برای مشاهده‌ی آن احتیاج به وارد کردن رمز عبور دارید.

روز جهانی لغو برده داری

این مطلب توسط نویسنده‌اش رمزگذاری شده است و برای مشاهده‌ی آن احتیاج به وارد کردن رمز عبور دارید.

بشوره ببره...

هیچ دقت کردید چه ظریف و زیبا حافظه تاریخی خودمون رو می‌شوریم تا رنج و مشقتی رو که متحمل شدیم از یادمون بره، چقدر قشنگ به فیک‌نیوز دامن میز‌نیم و افکار مخاطبین رو از مطالبه و خواسته‌ی اصلی دور می‌کنیم؟!

طی اعتراضات هفته‌های گذشته ده‌ها شهروند در کشور جون خودشون رو از دست دادن، چندین روز اینترنت قطع بود و از همه جا بی خبر بودیم، قیمت بنزین چند برابر شد، دولت یارانه‌ی خیلی ها رو قطع کرده، پیش‌شرط کمک هزینه معیشتی موافقت برای سرکشی به حاسب‌های بانکی شهروندان شده و ده‌ها مورد دیگر که حقوق شهروندی، آرامش، آسایش، صلح، امنیت و سرنوشت مردم و مملکت رو دچار مخاطره کرده...

تو شرایط آشفتگی برخی چنان احساسی و بلکه جوگیر میشن و تند تند پست و استوری میذارن که برای من مخاطب آخر زمان تداعی میشه، این عزیزان بعد از انتشار زنجیره‌ای پست‌های منفی که آدم رو قدم به قدم به خودکشی نزدیک‌تر میکنه، یهو پستی منتشر میکنن و مینویسن که "بشوره ببره"، آخه چیو بشوره و کجا ببره؟ 

دوست عزیز شما تا الان میخواستی به خاطر بی عدالتی و تمام مسائل دیگه نظام و دولت رو سرنگون کنی و بعد بری جهان رو از ظلم و ستم و بی عدالتی پاک کنی، حالا یهو میگی بشوره ببره؟ حالت خوبه؟

به نظرم این رفتار شبیه خود آزاری و دگر آزاری میمونه، انگار طرف یه هاله‌ای از رنج و بدبختی و مسائل جامعه دور خودش می سازه که انگار آخر دنیا شده و تند تند خبر بد، منفی، زرد و به قولی فیک ‌نیوز  منتشر و بازنشر میکنه... رفتاری که در اون جریان اجتماعی مانند اعتراضات اخیر نسبت به گرانی بنزین، به بهبود اوضاع کمک که نمیکنه هیچ، بلکه به نوعی باعث انحراف افکار عمومی از مطالبه و خواسته‌ی اصلی میشن و در خلاء وجود اخبار معتبر و موثق بیشتر به سردرگمی و تشویش افکار مخاطبان می‌شود!

بشوره ببره یعنی چشمت و تفکرت رو به روی تمام مسائل ببند و اجازه بده سریع‌تر توی باتلاق بی توجهی، بی اعتنایی، بی سوادی و... فرو بری؛ یعنی به دنبال راهکار نباشی برای بهبود اوضاع زحمت تفکر و تامل به خودت ندی و لحظه‌ای به خاطر مسئله‌ای چنان جو گیر بشی که بخواهی آسمان و زمین رو به هم بدوزی و لحظه‌ای چنان فارغ بشی که بدون هیچ راهکاری بیخیال همه چیز بشی...

احسان میرزائی

یکشنبه - ۱۰ - آذر - ۱۳۹۸

تهران۱۰:۲۴

این مطلب دربرگیرنده‌ی نظر شخصی من است و مخاطب خاصی ندارد...

مجله گیچ



لطفا از مجله  گیچ دیدن کنید...


مجله گیچ با مجوز انتشار از وزارت فرهنگ و ارشاد در حوزه سبک زندگی سبز فعالیت می‌کند

اصول اخلاقی فضای مجازی

اخلاق انتشار محتوا در شبکه های اجتماعی

 

یک اینفوگرافی با عنوانی که بالا خواندید از مرکز ماهر (certcc.ir)  دیدم و پس از مطالعه به قلم خودم و با اعمال تغییراتی محتوای آن را بازنویسی کردم و در اختیار شما قرار می‌دهم؛ امیدوارم مفید باشد و در انتشار آن کوشا باشید. به نقل از پایگاه خبری گلون golvani.ir  - احسان میرزائی: پیامی که در فضای مجازی منتشر می‌کنیم، همانند تیری است که از چله‌ی کمان رها شده است، اگر تیر رها شده را توانستیم به چله کمان بازگردانیم، پیام منتشر شده را هم می‌توانیم بازگردانیم. بهتر است در تولید محتوا و انتشار پیام دقت را فدای سرعت نکنیم؛ باید پس از تکمیل پیام آن را چند دفعه بخوانیم و از جنبه‌های مختلف در ذهن خود تحلیل‌اش کنیم و حتی برای افراد مطمئن و کاربلد بفرستیم تا بخوانند، گاهی محتوای تولیدی نیاز به ویرایش ادبی دارد.

اخلاق انتشار محتوا در شبکه های اجتماعی

۱. در انتشار محتوا بی‌دقتی نکنیم و بی توجه نباشیم: یعنی دقیقا بدانیم که محتوا و مضمون مطالبی که منتشر می‌کنیم چیست و آثار و تبعات آن چگونه است. نباید بدون تفکر هر حرف و پیامی را باور کنیم و باید تفکر انتقادی و دیرباوری را در خود پرورش دهیم. هر مطلب یا پیامی که به دست ما می‌رسد را ابتدا صحت سنجی کنیم یا منتظر باشیم که منابع موثق آن را تایید کنند. در صورتی که صحت و سقم پیام (با رعایت اصول صحت سنجی) برای ما قطعی شد و اگر پیام را برای مخاطبان خود مناسب دانستیم، آن پیام را به اشتراک بگذاریم. نمونه بی دقتی و بی توجهی در انتشار پیام: دست به دست شدن شایعه درگذشت احسان علیخانی و رسیدن آن به تیم اعزامی شبکه ورزش به المپیک ریو۲۰۱۶ و انتشار آن توسط مجری مربوطه در برنامه زنده‌ی تلویزیونی است که آثار و تبعات بدی در پی داشت و باعث شد مادر احسان علیخانی در بیمارستان بستری شود.

 ۲. در بیان مطالب راست‌گو و شفاف باشیم: کلا راست‌گویی در زندگی باعث کاهش فساد می‌شود. راست‌گویی و شفافیت در بیان مطالب و اشتراک محتوا در شبکه‌های ارتباطی و اجتماعی (فضای مجازی) نیز منجر به افزایش اعتماد عمومی به شما می‌شود. پس باید از انتشار محتوای دروغ و شایعه بپرهیزیم، حتی گاهی منابع موثق هم دچار اشتباه می‌شوند که انتشار محتوا به نقل از منبع خبر به شما کمک می‌کند تا در چرخه انتشار پیام کذب آسیب کمتری ببینید. انتشار مطلب و پیام بدون ذکر نام و لینک دادن به منبع و پدید آورنده آن غیر اخلاقی است. برای نمونه همین یادداشت است که ابتدای آن نام منبع: مرکز ماهر را نوشتم و لینک آن را برای صحت سنجی شما آوردم و در ادامه گفتم که با توجه به تخصص خودم تغییراتی در مطلب دادم، اما ایده را از محتوای تولیدی مرکز ماهر است.

 ۳. مسئولیت پذیر و امانت دار باشیم: اطلاعات شخصی، عکس، ویدئو،پیام‌ها و محتوای تولیدی دوستان و آشنایان خود، خبرگزاری‌ها و پایگاه‌های خبری، وبلاگ اشخاص و پرتال سازمان‌ها را بی محابا و بدون ذکر منبع در فضای مجازی منتشر نکنیم. ما در قبال دوستان خود مسئولیم و وظیفه داریم اسرار زندگی و فعالیت‌های وی را حفظ کنیم. فضای مجازی حد و مرزها را درنوردیده است و ما در محاصره غریبه ها قرار داریم! اگر امانت دار نباشیم ممکن است غریبه‌ها از اطلاعات هرچند جزئی و کوچک دوستان ما سوء استفاده کنند. در مورد بازنشر محتوای تولیدی خبرگزاری‌ها و پایگاه‌های خبری، وبلاگ اشخاص و پرتال سازمان‌ها هم باید اصل امانت داری را رعایت کنیم و با لینک فعال ارجاع به منبع پیام داشته باشیم.

 ۴. بی طرفی و عدالت داشته باشیم: فضای مجازی سرشار از بحث، جدل، کشمکش، کل‌کل، تخریب و جریان‌هایی در حوزه های مختلف سیاسی، اجتماعی، ورزشی و... است. تند روی، حمایت کورکورانه، تعصب مغرضانه و تهمت از آفات فضای آزاد شبکه‌های اجتماعی و ارتباطی است و باعث می‌شوند گفت‌وگو از مسیر صلح و سازش خارج و به مقصد فرسایش و تخریب هدایت شود. در بحث های مجازی دیدگاه خود را با این واژه جادویی "به نظر من" شروع کنیم تا مخاطب ما بداند که قصد تحمیل و تعمیم دیدگاه خود را نداریم. به دنبال تغییر دیگران نباشیم و به عقاید طرف مقابل احترام بگذاریم و اعتدال پیشه کنیم؛ به‌طور آگاهانه در بحث‌ها شرکت کنیم و ناخواسته بازیچه دست جریان‌سازها نشویم و سیاهی لشکر آن‌ها نباشیم. فراموش نکنیم که ما نه ناجی بشریت هستیم و نه سوپرمن که بخواهیم جامعه را با چند کلام حرف تغییر دهیم، پس به خود آییم و تغییر را از خودمان شروع کنیم.

 ۵. به دیگران احترام بگذاریم: حتی اگر آن دیگران مخالفان ما و مثلا تخریب‌گران محیط‌زیست، شکارچی‌ها و یا قاتل ستایش باشند؛ یعنی هر عملی که از فردی سر می‌زند موستوجب نگاه مغرضانه، خشونت‌بار، فحاشی و قضاوت ما نیست! اصل بنیادی حقوق بشر برای تمام انسان‌ها صادق است و هر کشوری قوانین خاص خود برای تنبیه و جریمه متخلفان را دارد، حتی اگر فردی جانی و متجاوز به حقوق دیگران باشد، باز حق دارد طبق قانون در دادگاه تفهیم اتهام و سپس محاکمه شود؛ مانند نوجوانی که در مرکز خرید مونیخ آلمان باعث کشته شدن تعدادی از شهروندان شد (حالا این‌که آیا عدالت در دادگاه‌ها اجرا می‌شود یا نه، بحث ما نیست). همینطور ناسزا گویی و تحقیر دیگران به خاطر رفتار یا عقایدشان باعث از دست رفتن مخاطبان یا دنبال کنندگان شما می‌شود. رعایت ادب و احترام در فضای مجازی به مراتب از رعایت ادب و احترام در فضای حقیقی واجب‌تر است، چون ما اصولا شناخت و درک درستی از شخصیت و شرایط روحی و روانی افراد نداریم و با چند پیام رد و بدل شده هم نمی‌توان شناخت درستی از فرد مقابل به دست آورد(فضای مجازی به دلیل محدودیت در نمایش زبان‌بدن و لحن کلام افراد سرشار از سوء تفاهم است)، لذا بهتر است همواره ادب و احترام را در ارتباطات مجازی خود مد نظر داشته باشیم و از قضاوت و حکم دادن در مسائل پرهیز کنیم. بازتاب رفتار زیبای ما باعث جذب مخاطبان و طرفداران بیشتر است.

احسان میرزائی    (استفاده از این پست با ذکر پدید آورنده+لینک فعال مانعی ندارد)

چهارشنبه – ۲۰ – مرداد – ۱۳۹۵

ساعت: ۱۵:۰۰

به‌بی‌بی‌سی اعتماد نکنید

آمارگیری خلاقانه BBC

مراقب اطلاعات شخصی خود باشید...!

این اولین بار نیست که BBC چنین آمارگیری ناملموسی انجام می‌دهد. هرچند ارایه اطلاعاتی چون قد، وزن و تاریخ تولد، به نظر شما اهمیت چندانی ندارد! اما تشکیلات BBC و هر مرکز آمارگیری جهانی دیگری با جمع‌آوری این اطلاعات و اطلاعات دیگری که با روش‌های مشابه به‌دست می‌آورند، به دنبال اهدافی هستند که ما از آن خبر نداریم و حتی ممکن است به ضرر ما باشد...!


تحلیل روند پذیرش پویش سه‌شنبه‌های بدون‌خودرو در جامعه

روشن کردن شمعی در تاریکی

فرهیختگان آنلاین: روزانه در معرض صدها پیام تبلیغاتی از طریق تلویزیون، رادیو، روزنامه، تلفن همراه، خیابان و... قرار می‌گیریم؛ اما آیا تمام این تبلیغات را می‌بینیم و به آن توجه می‌کنیم؟ پاسخ مشخص است: خیر.


چون ذهن انسان عادت کرده که پیام‌های تبلیغاتی را در رده‌ پیام‌های بی‌فایده قرار دهد و ما ناخواسته به آنها اعتنا نمی‌کنیم. به همین دلیل است که کارشناسان صنعت تبلیغات همواره در تکاپوی یافتن شیوه‌های جدیدی برای تبلیغ و تاثیر‌گذاری بر مخاطبان هستند. در ادامه دلایلی را مطرح می‌کنیم که منجر به بی‌اعتنایی شهروندان، به پیام‌های تبلیغاتی پویش سه‌شنبه‌های بدون‌خودرو می‌شود:

«پویش سه‌شنبه‌های بدون خودرو» که توسط کوروش بختیاری، فعال محیط‌زیست اراک در آذر 1394 معرفی شد، در همان گام‌های نخست که قرار بود به عموم مردم معرفی و اهدافش تبیین شود، ناگهان از سوی محمد درویش مدیرکل دفتر آموزش و مشارکت مردمی سازمان حفاظت محیط‌زیست مورد توجه و حمایت قرار گرفت. این پویش قبل از پخته شدن ایده در بطن جامعه مدنی و معرفی به عموم مردم، ناگهان به راس جامعه، یعنی جایی که دغدغه‌ همه ‌چیز هست، جز محیط‌‌زیست، کشیده شد. به معنای دیگر، مخاطب عام هنوز متوجه نشده بود که حرف حساب ایده‌پرداز این پویش چیست و کلا هدفش از طرح این پیشنهاد چه بوده که پویش مانند توپی در دامن مسئولان و مدیران دولتی و نیمه‌دولتی افتاد؛ در حالی که به جرات می‌توان گفت این توپ با نیروی پشتوانه و اراده‌ مردمی به حرکت درنیامده بود.

اکنون 27 هفته از معرفی پویش سه‌شنبه‌های بدون خودرو می‌گذرد و محمد‌ درویش همچنان تلاش می‌کند با رایزنی و نامه‌نگاری توجه بانک‌ها و سازمان‌های مختلف را برای حمایت از پویش جلب کند؛ با توجه به جایگاه، روابط و قدرت تاثیرگذاری وی، باید اعتراف کرد تکه‌های پازل را برای به ثمر رسیدن پویش یکی پس از دیگری در جای مناسب قرار می‌دهد. اما همچنان جای یک تکه از پازل خالی مانده و آن حمایت مردمی برای مطالبه‌گری از مسئولان است.

البته کنشگران و برخی دوستداران محیط‌زیست همچنان پویش سه‌شنبه‌ها را ایده‌ای جدا نشدنی از بدنه‌ جامعه مدنی می‌دانند و در فضای مجازی همچنان برای جلب توجه عمومی تلاش می‌کنند و حتی برنامه‌های دوچرخه‌سواری ترتیب می‌دهند. ولی به نظر می‌آید کش و قوس‌های ناملموس باعث شده که این پویش بعد از 27 هفته آن‌طور که باید در میان مردم پیش نرود. هرچند اگر نظر محمد درویش را جویا شویم طبق یکی از پست‌هایی که در هفتمین هفته از پویش در کانال خود منتشر کرده، خواهد گفت: «تنها فرق مثبتی که امروز در سه‌شنبه بدون خودرو در مسیر پیاده‌روی از منزل تا سازمان محیط‌زیست مشاهده کردم، این بود که دو نفر در پیاده‌رو ضلع جنوبی آزادراه حکیم در آن دورها دیده می‌شوند! دو نفری که در تصاویر هفته قبل نبودند و این خودش امیدبخش است! نیست؟»

حقیقت این است که با تغییر فرستنده پیام از جامعه مدنی به بخش دولتی، دیگر نمی‌توان انتظار داشت که بازخورد مردم نسبت به پیام دولتی‌ها همانند بازخورد‌ مردم به پیام جامعه‌ مدنی باشد. به معنای دیگر، میزان تاثیرگذاری کلام کوروش بختیاری به‌عنوان فردی که دغدغه‌مند است و برای انتقال آگاهی و هشدار دادن نسبت به معضلات محیط‌زیستی سوژه‌ای را بهانه کرده تا تلنگری به مردم بزند، به مراتب بیشتر از بخشنامه‌ای دولتی است که به مردم ابلاغ می‌شود. مردم ذاتا نسبت به پیام‌های دولتی حس خوبی ندارند... . نان گران می‌شود، بنزین گران می‌شود، مرغ گران می‌شود، مسافرکش‌های شخصی ۴۰هزار تومان جریمه می‌شوند، کمربندها را ببندید و حالا خودروی شخصی به خیابان نیاورید.

وقتی مردم پیام‌ها و نماد پویش مذکور را از طریق کانال‌های رسمی دولتی و نیمه‌دولتی دریافت می‌کنند، چه تصوری خواهند داشت؟ در این حالت مردم به ظرفیت کم و فرسودگی ناوگان حمل‌ونقل عمومی اشاره و آن را شوخی فرض می‌کنند. پس قابل پیش‌بینی است که تبلیغات پویش سه‌شنبه‌های بدون خودرو همانند صدها پیام تبلیغاتی دیگری می‌شود که ذهن ما آن را در رده‌ پیام‌های بی‌فایده قرار می‌دهد و بدون اعتنا از آن می‌گذریم.

نگارنده به‌عنوان کنشگر محیط‌زیست و نخستین نفری که به پویش مذکور پیوست، انتظار داشت هدف از راه‌اندازی پویش با توجه به گرمایش زمین و تغییرات اقلیمی در گام نخست جلب توجه عمومی به معضلات محیط‌زیستی و جلب مشارکت آگاهانه مردم باشد و سپس مطالبه‌گری از سوی مردم در دستور کار پویش قرار گیرد و درنهایت سازمان‌های دولتی و شهرداری‌ها با توجه به خواسته‌ مردم به تجهیز و افزایش ظرفیت ناوگان حمل‌ونقل عمومی بپردازند، مسیر‌های سبز پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری ایجاد کنند و به پروژه دولت الکترونیک جامه عمل بپوشانند. اما تا به اینجای کار شاهد بوده‌ایم که هیچ‌گونه مطالبه‌گری از سوی مردم ایجاد نشده و این پویش در سطوح بالای جامعه همچون حبابی شناور است و صرفا برخی از بانک‌ها و سازمان‌ها به همراه کارمندان‌شان از آن حمایت می‌کنند؛ البته به نظر می‌آید این حمایت نه به خاطر اعتقاد به مسئولیت‌های اجتماعی، بلکه به خاطر عقب نماندن از قافله است. به معنی دیگر این سازمان‌ها از پیوستن به پویش مذکور در پی استفاده‌های تبلیغاتی و اهداف خود هستند. این روزها مشارکت‌های اجتماعی با عنوان شیکی چون محیط‌زیست به مد تبدیل شده است و جای تعجب ندارد که هر فرد حقیقی و حقوقی بخواهد از این جریانات سهمی ببرد و وجهه‌ای محیط‌زیستی برای خود ایجاد کند. کمپین یا پویش ذاتا حرکتی مردمی و برخاسته از تفکر جامعه مدنی برای حل مسالمت‌آمیز مسائل اجتماعی است. پویش محیط‌زیستی در اصل دغدغه یک کنشگر محیط‌زیست است که ابتدا به‌عنوان یک مساله و سپس به شکل ایده و نهایتا در بسته‌ای پیشنهادی برای معرفی به مردم و مسئولان است که در آن مسیر، فلسفه و هدف پویش شرح داده شده است. پس هنگامی که پویش سه‌شنبه‌های بدون خودرو از مسیر طبیعی خود خارج شده و بدون پشتوانه مردمی به راس جامعه رسیده است، بدون وجود زیرساخت، امکانات و تسهیلات لازم نمی‌توان به مردم ابلاغ کرد که از خودروی شخصی استفاده نکنید تا هوای پاک و زندگی سالمی داشته باشید.



احسان میرزایی کنشگر محیط‌ زیست


 منبع فرهیختگان آنلاین:


http://fdn.ir/content/view/152883/1/