درسی از کرونا ویروس ‌


●شاید اگر ۵ماه پیش از فردی در شهر ووهان می‌پرسیدیم که چرا مار، عقرب، خفاش، سگ، پنگولین و... می‌خوری، می‌گفت:

•من دارم می‌خورم، چه ربطی به تو داره، چی از تو کم میشه که ناراحتی؟ ‌

•این همون پاسخی هست که وقتی به طرح و پروژه‌ای انتقاد می‌کنیم، از برخی افراد و مسئولین می‌شنویم...!

•به تو چه ربطی داره، فلان نهاد تایید کرده، تو چرا کاسه داغ تر از آش میشی...


پیشنهاد ویژه: راهکارهای مقابله با ویروس کرونا


•حالا یه ویروس ناچیز که حتی به چشم هم قابل دیدن نیست، چنان جهان رو به چالش کشیده و باعث مرگ بیش از دوهزار نفر شده که...‌

•کروناویروس به واسطه‌ تجاوز مستمر بشر در آشپزخانه یا داروخانه به طبیعت، وارد جوامع انسانی شد.

•نظام هستی چنین مقرر کرده بود که این ویروس صرفا در میون یک یا چند گونه در طبیعت باشه، نه در جوامع بشری!

•اما بی خردی، زیاده خواهی، طمع، حرص، نداری، بدبختی، خرافات یا هرچی که اسمش رو بذاریم، باعث شد پای این ویروس به زندگی ما بدجور باز بشه!

•دیگه فرد اهل ووهان نمیتونه بگه من دارم می‌خورم، چه ربطی به تو داره، چی از تو کم میشه که ناراحتی... چون بسیاری از افراد در نقاط مختلف زمین، چوب اشتباه وی رو می‌خورند... یا به قولی خفاش نخورده و دهن سوخته!

‌‌

پیشنهاد ویژه: مراقبت  از کودکان در برابر کرونا


●کرونا ویروس، درسی که نباید فراموش کنیم!

•این ویروس به دست انسان از سیر طبیعی خودش خارج شد و امروز مناسبات مختلف انسانی رو در کشورها و جهان تحت تاثیر جدی قرار داده.

•شاید وقتی با طرح انتقال آب خزر، سدسازی در ترکیه و... مخالفت می‌کنیم، علت مخالفت برای برخی ملموس نباشه، اما کرونا یک نمونه مشابه و ملموس از دخالت نادرست انسان در طبیعت است و آثار و تبعات زیان‌بار اون رو داریم می‌بینیم، آیا جایی برای حاشا باقی مونده؟!

•به این فکر کنیم که شاید اون ویروس فقط از یک پنگولین، اونم به واسطه فقط یک انسان، تا این حد در کشورهای دور دست فراگیر شده... به همین سادگی!!!

●آقا و خانم رئیس جمهور، وزیر، مدیر، شهردار و شهروند؛

•هرکی که هستیم به جایگاه انسانی خودمون مغرور نشیم، من و تو حاکم طبیعت نیستیم، ایمان بیاریم که ما در هر جایگاهی که هستیم، به راحتی میتونیم در چرخه‌های طبیعت اختلال ایجاد کنیم؛ حتی شاید خودمون ندونیم که چه غلطی می‌کنیم...

‌‌

پیشنهاد ویژه: راهکارهای پیشگیری از سرماخوردگی


•همیشه آثار و تبعات رفتار غلط ما در زمین به سرعت ویروس کرونا ملموس و قابل درک نیست، پس آیا همچنان باید مصلحت امروز رو به امنیت و سلامت، پایداری و توازن زمین، جوامع بشری و دیگر زیست‌مندان، در آینده ترجیح بدیم!

#احسان_میرزائی

#یکشنبه - ۴ - اسفند - ۱۳۹۸

تهران۲۲:۴۸

#گیچ_گرونا #کرونا

نحسی۱۳ به دور

چطور نحسی روز۱۳ را رفع کنیم؟


برای رفع نحسی، دار و ندارتان را در جیب رمال و فال‌گیر نریزید. در روز سیزده‌به‌در زباله کمتری تولید کنید و سپس راهکار‌های رایگان و محیط زیستی ما را بخوانید:


۱. در هر گروه یک‌نفر بازرس نحسی روز سیزده شود و مسئولیت اطلاع‌رسانی و هدایت همراهانِ خود را از ابتدا تا انتهای روز بر عهده بگیرد، این کار لازم است.


۲. سوزاندن زمینی با میلیاردها سال قدمت و شکستن درختانی مانند بلوط که رشدی بسیار کُند دارند، آن هم فقط برای یک وعده غذا و سیرشدن شکم عمل نحسی است. پس برای کباب‌پختن از منقل و ذغال آماده استفاده کنید، با این روش کار‌تان خیلی هم راحت می‌شود.


۳. از همراه بردن وسایل غیر ضروری خودداری کنید، تا حمل و نقل وسایل مورد نیاز راحت باشد. یکی از نحسی‌ها همراه داشتن بار اضافه است، مانند افکار مغشوش و پریشانی چون حسادت و کینه که ذهن افراد را درگیر می‌کند و نمی‌گذارد از لحظات زندگی لذت ببرند.


۴. از اسب آهنین خود پیاده شوید، شاید فلسفه سیزده‌به‌در پیوند مجدد انسان با طبیعت باشد. اگر با راندن در طبیعت نهالی زیر چرخ‌های خودرو شما له شود، نحسی کُشتن نهال و گیاهان را مفت به جان خریده‌اید.


۵. از سفره و ظروف یک‌بارمصرف استفاده نکنید. یک‌بار مصرف‌ها از جمله نحسی‌های روزگار هستند؛ نحسی یک‌‌بار مصرف‌ها صدها سال گریبان خودتان و فرزندان‌تان را می‌گیرد و وِل نمی‌کند.


۶. گوش شنوایی برای نصیحت‌های حکیمانه‌ی پدربزرگ و مادربزرگ‌ها داشته باشید. موبایل و تبلت هم کم‌کم دارند اون روی نحس‌شان را نشان می‌دهند، پس روز ۱۳ موبایل و تبلت را ممنوع کنید. سیزده‌به‌در فرصت خوبی است تا بزرگترها از ارزش و اهمیت طبیعت و حیوانات برای کوچکترها بگویند. قطع ارتباط نسل جدید با نسل قدیم و منتقل نشدن فرهنگ شفاهی نوعی ناهنجاری اجتماعی بوده و بسیار نحس است.


۷. مصرف روغن و نمکِ زیاد، یکی دیگر از نحسی‌های روزگار است، پس باقی مانده غذای روز سیزده را در طبیعت رها نکنید، تا مبادا حیوانات و پرندگان دچار چاقی مفرط و فشار‌خون شوند!


۸. مراقب جوانه گیاهان باشید، چرا که شما برای آشتی و دوستی به طبیعت رفته‌اید و اگر طبیعت را زیر پا لِه کنید، با شما قهر می‌کند. قهر طبیعت هم یکی از نحس‌ترین اتفاقات تاریخ بشری است.


۹. سیزده‌به‌در روز آرامش و آسایش در طبیعت است؛ پس مراقب باشید فرزندتان با ته‌مانده زاغه مهمات چهارشنبه‌سوری، طبیعت را منفجر و دِژِ اعصاب دیگر خانواده‌ها را تخریب نکند.


۱۰. سهراب هم گفته بود که آب را گِل نکنید، پس در مسیر و جریان رودها و چشمه‌ها، جوی‌ها و قنات‌ها خللی ایجاد نکنید. آب آرامش بخش است و بی منت انرژی‌های منفی شما را می‌گیرد. آب مایه حیات است و اگر آب نباشد نحسی زندگی‌تان را فرا می‌گیرد.


۱۱. بالابردن صدای سیستم صوتی خودرو باعث آزار دیگر خانواده‌ها و حیوانات می‌شود. پدر و مادر‌ها در این مورد بی‌خیال نباشند و نگویند که حالا یه روز آمدیم بیرون خوش باشیم یا جوانند و…! همین یک روز یک روز ها باعث عادی شدن رفتار غلط برای کودکان و نوجوانان است. خودخواهی و فخرفروشی از دیگر مصادیق نحسی است. اگر در روز سیزده هزار تا گره هم به سبزه بزنید و برای تغییر در خود تلاش نکنید، فایده ندارد و همچنان در نحسی مطلق باقی می‌مانید.


۱۲. اگر در چیدن گیاهان دارویی و خوراکی مهارت دارید، لطفا جلوی افراد بی‌جنبه و ناشی از خواص آن گیاه نگویید. چون نحسی حرص و طمع او را وسوسه می‌کند و دو حالت پیش می‌آید: اول، طرف گیاه را در طبیعت ریشه‌کن کرده و نسلش را منقرض می‌کند، دوم اینکه ممکن است اشتباهی گیاهی سَمی را بِچینَد و باعث مسمومیت شدید خودش و خانواده‌اش شود.


۱۳. هر سبزه‌زاری چمن نیست! این روزها مزارع جو و گندم سرسبز و زیبا هستند، مبادا تو مزارع بند و بساط خود را پهن کنید. وارد باغ مردم هم نشوید و مراقب فرزندان خود باشید که حاصل دسترنج کشاورزان را ضایع نکنند. ضایع کردن حق دیگران بسیار نحس است و این نحسی دیر یا زود گریبانتان را می‌گیرد.


امروزه برخی فرهنگ را با خرافات در‌هم آمیخته‌اند و فکر می‌کنند گره زدن سبزه و انداختن سبزه در آب روان، کوبیدن سنگ در زمین و دیگر خرافه‌ها نحسی را از ایشان دور می‌کند؛ در حالی که سرچشمه خیر و شر در وجود خود افراد نهفته است. هرکس بنابر فهم و شناختی که از جهان هستی پیدا کرده، باعث پرورش قوه‌ی خیریه یا شریه در وجودش است. خیر یا شر تعیین کننده‌ی رفتار‌ فرد در خانواده، فامیل و جامعه است. پس روز سیزده بعد از گره زدن سبزه با خودتان عهدی ببندید: به نحسی وجودتان فکر کرده و برای نابودی‌اش تلاش کنید، تغییر را در خود آغاز کرده و تفکر سبز و محیط زیستی را در خود پرورش دهید. البته این شما هستید که زندگی‌تان را می‌سازید، نه فالگیر و رمال.


پایان پیام

#احسان_میرزائی 


منبع پایگاه خبری گُلوَنی golvani.ir 


تا حلق طبیعت نرانیم

راندن خودرو تا حلق طبیعت عوارضی جبران‌ناپذیر دارد.


پایگاه خبری گُلوَنی، احسان میرزایی: کنشگران محیط زیست برای حفظ پایداری، زیبایی و سلامت مناطق طبیعی توصیه می‌کنند که با خودرو تا حلق طبیعت نرانیم. چون خودرو وسیله حمل‌و‌نقل جاده‌ای است، یعنی خودرو برای حرکت روی آسفالت طراحی شده است نه برای تردد در مسیرهای طبیعی!

راندن خودرو تا حلق طبیعت عوارضی جبران‌ناپذیر دارد:

۱. باعث فرسایش و مرگ خاک و زمین، زیر چرخ‌های خودرو می‌شود.
۲. باعث له شدن جوانه گیاهان و درختان قبل از سر برآوردن از زیر خاک می‌شود.
۳. باعث ایجاد ناهنجاری در حیوانات و پرندگان وحشی می‌شود.
۴. باعث کشته شدن برخی جانوران مانند مار، لاکپشت، تشی و… می‌شود.
۵. باعث ایجاد راهی مناسب برای کشتارچیان، قاچاقچی‌ها و افراد غیرمسئول و بی‌اعتنا به محیط زیست می‌شود.
۶. باعث ایجاد مرزی در اکوسیستم منطقه شده و به مرور زمان توازن را در آنجا به هم می‌زند.
۷. در جنگل‌ها و مناطق کوهستانی باعث برهم خوردن تعادل و توازن اکوسیستم با تخریب و انحراف نهرها و چشمه‌ها می‌شود.
۸. باعث مخدوش شدن حق مالکیت حیوانات بر قلمرو شان می‌شود.
۹. باعث نابودی بوته‌ها و درختچه‌هایی مانند تاغ و گز در مناطق کویری و بیابانی مانند بادرود و مرنجاب می‌شود.
۱۰. ایجاد مسیری دائمی در طبیعت و تردد راحت با خودرو باعث رفت‌و‌آمد زیاد مردم می‌شود. کم‌کم مسئولین برای رفاه حال مسافران جاده را آسفالت می‌کنند و رستوران‌ها یکی پس از دیگری در منطقه ساخته می‌شود. از این جا به بعد شما دیگر طبیعتی بکر و زیبا ندارید که به آنجا بروید. مانند دره اخلمد در شهرستان چناران، نزدیک مشهد.
۱۱. تردد زیاد افراد باعث افزایش حجم زباله در مناطق طبیعی شده و به مرور زمان چهره طبیعت نازیبا می شود.
۱۲. تردد خودرو ها باعث بلند شدن خاک و ایجاد گرد و غبار بسیار شده و این کار باعث تسریع در روند بیابانی شدن و تخریب زمین می‌شود.
۱۳. گرد و غبار تردد خودروها روی برگ درختان، بوته ها و گیاهان می‌نشیند و باعث بیماری و خشک شدن آن‌ها می‌شود.

سبزی ها و گیاهان دارویی

سبزی های کوهی و گیاهان دارویی را 
نکنیم، نخریم، نبریم، نخوریم
آقای مسعود امیرزاده کمپینی را راه انداختند که میگه وقتی وارد عرصه های طبیعی میشید، مخصوصا در روز های نوروز، از ریشه کن کردن و آتش زدن علف ها، بوته ها، گیاهان و... خود داری کنیم.
برخی از این گیاهان خواص درمانی و قابلیت خوراکی دارند اما شوربختانه به واسطه:
۱. سوداگری برخی افراد منفعت طلب...
۲. چرای بی رویه دام ها و پاکوب شدن مراتع...
۳. چیدن غیر اصولی توسط گردشگران و مسافران...
۴. تردد خودرو و موتور سیکلت ها به بهانه های مختلف...
۵. و... 
در حال نابودی است.
بیایید ما هم حامی و حافظ مراتع باشیم. 
بیایید به طبیعت فرصتی برای نفس کشیدن بدیم.
دقیقا باید از انواع سبزیجات کوهستانی و مرتعی، ریواس، بابونه، کنگر، آویشن، کاکوتی، گزنه، گون و هر انچه شما می شناسید و من نمیشناسم حمایت کنیم.

#احسان_میرزائی   
#دوشنبه - ۱۷- #اسفند - ۱۳۹۴ 

گون ها را آتش نزنید

خواب میدیدم که تو راه روستایی هستم، ملت همیشه در صحنه هم بودن.

(انگار روز سیزده به در بود...)


بی انصاف ها هرکدام چند تا بوته ''گون'' آتیش زده و کیف می کردن.. هی به مردم ارزش این گیاه را گوشزد میکردم و حرص می خوردم...


خدا وکیلی #گون آتیش نزنید، بذارید یه خواب راحت داشته باشیم...


برم به ادامه خوابم برسم، شاید خواب #باران دیدم!


#احسان_میرزائی    

دوشنبه - ۱۷ - #اسفند - ۱۳۹۴ 

ساعت: ۴:۵۰صبح

جنگل پاییزی

عکس هایی از سفر به جنگل های سواد کوه شمالی در تاریخ ۲۹ آبان ۱۳۹۴

آغاز سفر











مطلب اخیر من در سروش هفتگی

محیط زیست نقش اول رادیو وتلویزیون

سروش هفتگی، شماره   ۱۶۲۲، احسان میرزائی:

هشتم مرداد از سوی کارگروه مشترک رادیو و تلویزیون، سازمان جنگل ها و مراتع و سازمان محیط زیست به عنوان (روز جنگل، رمز حیات) نامگذاری شد، و توافق گردید که سازمان جنگل ها محتوای محیط زیستی خود را در اختیار رادیو و تلویزیون قرار دهد تا به صورت رایگان در طول روز پخش شود.

ادامه مطلب را می توانید در پایگاه خبری گلونی مطالعه کنید:

http://golvani.com/1394/05/17/golvani-2950

احسان میرزائی - شهروندخبرنگار - ارتباطات و محیط زیست: حفاظت از محیط زیست در فضای مجازی

حتما شنیده اید که می گویند: تکنولوژی آمده اما فرهنگ اش نه، امروز بازار سلفی (خویش انداز!) یهویی، با همه چیز مد شده مثلا: من و پلنگ همین الان یهویی! (اشاره به چهارمین پلنگی که طی 20روز اخیر کشته شده) 


چشم و هم چشمی، بی مسئولیتی، خودخواهی ، بی فکری، مصرف گرایی و عدم توجه به آینده و آیندگان در میان لایه ها و زوایای پنهان زندگی امروز ما وجود دارد که با توجیه های گوناگونی که برای خود ردیف می کنیم، همیشه روی آن سرپوش گذاشته ایم و پس از مدتی آن رفتار و صفت نه چندان زیبا در وجودمان به ارزش و عادت تبدیل می شود!

   امروز تعداد کمی از شهروندان از سواد رسانه ای برخوردار بوده و در قبال محیط زیست از نقش و مسئولیت خود آگاه هستند.

 اما بهتر است برخی ممنوعیت یا محدودیت ها را بین خودمان رواج دهیم! کار سختی نیست، شمایی که به طبیعت گردی و اکوتوریسم می پردازید، لطفا زیر عکس ها و فیلم های خود ''آدرس آن محل'' را ننویسید.

 

چه بسا افراد سود جو در صفحه ها و گروه های دوستدار طبیعت (کوهنوردی، طبیعت گردی و اکوتوریسم) که در شبکه های اجتماعی/ارتباطی فراوان است به دنبال محل های جدیدی برای ماجرا جویی خود باشند. (شکار، قطع درختان با ارزش، صید ماهی، زنده گیری پرندگان و جانوران، یافتن گنج و...) 

واقعا در فضای مجازی چطور می توانیم از هدف و نیت واقعی افراد مطلع شویم؟

 مگر آن که تلاش کنیم از مخاطب منفعل به مخاطب پویا تبدیل شویم، تولید محتوا (دلنوشته، نوشتن دغدغه ها، انتشار عکس و هر چه که تولید فکر و ذهن خلاق یک کاربر باشد) در فضای مجازی خوب است، اما باید به عواقب محتوای تولید شده نیز توجه کرد. 

گاهی مخاطبان ما در گروه ها محدود و شناخته شده است، گاهی گروهی بزرگ با اعضایی از سرتاسر ایران و حتی جهان هستند.

پیشنهاد می شود زیر عکس توضیحاتی (کپشن) در مورد آن گونه حیوانی، گیاهی و... نوشته شود

این توضیح می تواند شامل موارد مختلفی باشد به دور از آدرس دهی.

امروزه بقای حیوانات و گیاهان متاثر از فعالیت های بشر است؛ وقتی به دیدن سد بزرگی رفتیم با خود فکر کنیم مخزن سد محل زندگی چه جانوران و رویش چه گیاهانی بوده! 

تفکر و مطالعه باعث ارتقاء سطح آگاهی عمومی می شود؛ حتی کمک می کند تا خرافات و عقاید غلط در مورد برخی جانوران از میان برود.

سازمان های مردم نهاد با پتانسیل مردمی خود در آگاه سازی بومیان مناطق مختلف کوشا باشند، بهتر است بومیان ارزش و اهمیت طبیعت و جانوران پیرامون محلی زندگی خود را بدانند.

 

این مشارکت اجتماعی هدفمند در حفظ محیط زیست گامی موثر است؛ بیایید بومیان را نسبت به حضور شکارچیان، سودجویان، غارتگران و دیگر فعالیت های مخرب محیط زیست هوشیار کنیم. شاید کمترین کاری که آن ها بتوانند انجام دهند (که در زندگی روزمره شان خلل وارد نشود) تماس با سامانه 1540 باشد، همین یک قدم مثبت است.

 

مردم باید بدانند، تخلفات محیط زیستی هرچقدر جزئی باشد تاثیری قابل توجه بر خودشان و آیندکانشان خواهد گذاشت.

 

 چندی پیش شاهد صحبت های قابل تاملی بودم، دو نوجوان روستایی در مورد ارزش پرنده های شکاری در شیخ نشین های خلیج فارس صحبت می کردند! آن ها بیکار بودند و در سر رویایی پول زیاد داشتند؛ یاد فیلمی افتادم که اخیرا از صدا و سیما پخش شد، فیلمی که با دیدن آن به عنوان دوستدار محیط زیست و فردی که دغدغه مند است، تا حد زیادی پی به ارزش ریالی پرنده های شکاری بردم!!!

ضمن احترام به کارگردان، بازیگران و دست اندرکاران این فیلم با نام ''بالابان'' در جنوب کشور تهیه شده بود.

حال ببینید یک شهروند بیکار و درگیر مسائل گوناگون در زندگی خود و خانواده اش که هنوز نتوانسته جایگاه مناسبی در جامعه برای خود پیدا کند چه برداشتی از فیلم خواهد داشت؟

 آیا او حامی پرنده های شکاری می شود؟

 

کلام را کوتاه کنم، رسانه و فضای مجازی چاقوی دو لب و بسیار تیزی است، که خیلی باید مراقب باشیم تا فرصت را به تهدید تبدیل نکنیم!

همین گورستان خالد نبی تا چند سال پیش بکر بود و غیر از بومیان کمتر کسی از آن خبر داشت، اما با انتشار اولین عکس از سنگ قبر های عجیب آن، رفت و آمد به آنجا بیشتر و بیشتر شد. در سفری که خرداد 92 به آنجا داشتم، یکی از بومیان منطقه گفت: بسیاری از سنگ ها نابود شده و حتی یک بار لودر آورده بودند تا نماد های سنگی را کلا از بین ببرند، اینجا از نظر ما محلی مقدس و قابل احترام است.

قطعا آن عکاس نمی خواسته با انتشار آلبوم عکس خود باعث تخریب گورستان خالد نبی شود، اما اگر سازوکار مناسبی وجود داشت این قدرت رسانه فرصتی بود تا گردشگران با فرهنگ، آداب و رسوم، عقاید و باور ها، محصولات کشاورزی و صنایع دستی و... که خاص آن منطقه است آشنا شوند؛ حتی گردشگران می توانستند به اقتصاد روستاییان کمک کنند، خرید محصولات و صنایع دستی مختص آن منطقه امید را در دل جوانان زنده نگاه می داشت تا به شهر مهاجرت نکنند. 

نمونه آن در کشور کنیا استقرار و اسکان قبایل ماسایی در پارک های حفاظت شده است. ماسایی ها در حین گذراندن روزمرگی های خود مراسم رقص و آواز سنتی اجرا می کنند و از توریست، کوهنورد و... دلار های بسیاری به جیب می زنند.

 

در ادامه نظر فعالان محیط زیست را در رابطه با درج آدرس محل زیر عکس جویا شدم:

 

دکتر کامران کشیری در صفحه فیسبوک خود می نویسد: ((...حتما بار ها دیده اید که بسیاری از عکاسان طبیعت در ایران وقتی از جانور کمیابی مثل یوز یا پلنگ یا... عکس می گیرند، محل عکاسی را ذکر نمی کنند؛ برخی هم ذکر می کنند و اهمیت نمی دهند.

دلیل اش این است که شکارچیان از همین ذکر محل ها برای یافتن شکار جدید استفاده می کنند.

با کمال تاسف عده ای به ذکر نکردن محل انتقاد کرده و حتی مسخره می کنند!

ولی شاید دست کم این پست که مربوط به ایران هم نیست نشان دهد حق با افرادی است که محل را ذکر نمی کنند!!!

در لینک زیر شکارچی ها با گردش در صفحه توریست ها و بررسی عکس های آن ها از حیات وحش، محل کرگدن ها و فیل ها را شناسایی کرده و آن را می کشند!! ))

''...Killer gangs are specifically scouring social media sites for tourists on safaris whose photos unwittingly pinpoint the ­whereabouts of rare animals...''

 

http://www.mirror.co.uk/news/world-news/endangered-rhinos-elephants-hunted-facebook-5475471#ICID=sharebar_facebook

اما دکتر مهدی کلاهی دیدگاه خود را در رابطه با نوشته من که ابتدا خواندید از طریق ایمیل ارسال کرده و گفتند: (( ... راستش با بخشی از این گفتار موافق و با بخشی مخالفم. موافقم آنجایی که نباید زیر عکس گونه کمیاب حیات وحش، مکان عکاسی را قید کرد. ولی در مورد مناطق و طبیعت بکر، فکر من کمی متفاوت است؛ فکر میکنم که نیاز داریم تا معرفی کنیم، زیرا:

 

۱- حتی اگر ما معرفی نکنیم غارتگران تا کنون آنرا یافته اند و بدون اطلاع ما تخریب خود را وارد کرده اند. به نظرم حتی نقاط بکری که فرصت طلبان می شناسند از تمام ما دلسوزان طبیعت، بیشتر است.

 

۲- وقتی منطقه ای معرفی بشه تخریبگران و زمین خواران با تردید بیشتری نسبت به قبل به غارت می پردازند.

 

۳- وقتی موضوعی به مساله و گفتمان مردم تبدیل میشه، حساسیت موضوع بالاتر میره و شاید بهتر بتوان برایش قوانین و منابع مالی را بکار برد

 

۴- تعداد پرسنل کم سازمان های حفاظت محیط زیست و جنگلها، و از طرف دیگر کم کاری یا دانش کم این پرسنل باعث شده است که بسیاری از مناطق بکر ما شناسایی نشده و به عنوان مناطق تحت حفاظت معرفی نشوند. پس طبیعت دوستان، می توانند این کم کاری را پوشش دهند. می توانند مناطق بکر را معرفی و از سازمانها بخواهند که آنها را تحت حفاظت قرار دهند...))

 

باید بدانیم امروز وقتی مسائل محیط زیست کشورمان مطرح می شود، در هر مسئله ی آن فرصت ها و تهدید های فراوانی نهفته است که افراد با توجه به دانسته ها و تجربه ای که دارند از یک یا چند منظر به مسئله نگاه می کنند، اما قرار نیست همه در همان گپ ابتدایی به توافق برسند.

قضاوت با شما...

 

#احسان_میرزائی www.ofmedia.ir

#پنجشنبه - ۲۰ - #فروردین - ۱۳۹۴ _ ۱۰:۵۰

احسان میرزائی - شهروندخبرنگار - محیط زیست: هشدار

این اواخر فعالیت های محیط زیستی زیادی صورت گرفته، کم کم دوستدار طبیعت و فعال محیط زیست بودن امتیاز اجتماعی محسوب می شود. 

گسترش فعالیت ها خیلی خوب بوده و حق تمام طبیعت دوستان است که به خاطر تلاش، همت و هدف والای شان (تغییر عادت ها و روش های غلط زندگی برای نجات زمین) یک سر و گردن از شهروندان بی تفاوت جامعه بالاتر باشند. 

همینطور در کنار فعالیت های محیط زیستی، نیاز های جدیدی تعریف می شود یا بهتر است بگویم توجه دوستداران طبیعت به محصولات خاصی برای گذران امور زندگی جلب می شود. 

برخی از تولید کنندگان برچسب ''سبز'' را بر محصولات خود زدند؛ یعنی جناب مشتری کارخانه ما از صفر تا صد فعالیت خود را مورد ارزیابی قرار داده و اگر در گذشته پس آب صنعتی را در رودخانه می ریخته، در حال حاضر آن را تسویه می کند، ماشین آلات دودزا و قدیمی را از رده خارج کرده و شیوه ای بهینه یا سنتی که همسو با حفظ محیط زیست است را جایگزین کرده، در تولید محصولات زراعی از آبیاری قطره ای استفاده می کند و با رسیدگی بیشتر از کود های شیمیایی و از انواع سم ها استفاده نمی کند، هدف و سیاست خود را از تولید بیشتر و کسب سود بالاتر به افزایش کیفیت محصول و اهمیت سلامت مشتری تغییر داده، بخشی از درآمد خود را برای حفاظت از محیط زیست خرج می کند و...

اما از آن جایی که بازار کلاه برداری داغ است و همواره افرادی مستعد پیدا می شوند که بدون تحقیق و بررسی کالایی را صرفا به خاطر برچسب سبز آن خریداری کنند؛ برخی همانطور که در گذشته آرم استاندارد را جعل کردند، هویت ''سبز'' را نیز جعل می کنند.

امیدوارم افراد پویاتر از گذشته کالا و خدمات را قبل از هرچیز نقد و بررسی کنند، تفکر نقادانه کمک می کند که کمتر ضرر کنیم.

 

#احسان_میرزائی www.ofmedia.ir

جمعه - 3 - بهمن - 1393

6:00صبح

 

#فرهنگ #زندگی_شهری #شهروند #شهروندخبرنگار #سواد_رسانه_ای #سواد_خبری #محیط_زیست #طبیعت #کاربرمنفعل #شبکه_اجتماعی #کاربرحرفه_ای #بازار #اقتصاد #سرمایه #تعاون #مشارکت #اجتماع #ایران #تهران #سبز #سبززندگی_کنیم #دوستداران_محیط_زیست_شریف  

#livegreen #Iran #Tehran