تو دبیرستان که شعر برخی قدما را می خوندم، حرف از عشق آسمونی بود؛ ولی من فکر می کردم منظور شاعر عشق زمینیه!
کمی گذشت و فهمیدم برخی قدما حقیقتا در پی عشق آسمونی بودند و این موضوع برای من هم روشن شد.
تا امشب که در شب شعری به نام #سایبان (در دانشگاه امیرکبیر) اشعاری از برخی شاعران جوان شنیدم. (گذشته از اشعار طنز)
امشب تا میخواستم از شعر ها حس عشق آسمونی بگیرم، ناگهان رژ لب و خط چشم و موهای واقعا افشون میامد، و عشق را واقعا زمینی زمینی میکرد، تا جایی که کار به عاقوش و شب و... می رسید.
یه جورایی میشه گفت برخی اشعار ارائه شده سانسور شده ی اشعار ایرج میرزا بود