جای خالی روابط عمومی در سمن های محیط زیستی

یادداشت اخیر بنده با موضوع روابط عمومی و سازمان های مردم نهاد محیط زیستی در خبرگزاری مستقل محیط زیست ایران:

خبرگزاری محیط زیست ایران - احسان میرزائی: ...اتحاد، انسجام و همصدایی میان سازمان های مردم نهاد، همراهی دولت ها را در حفاظت هر چه بیشتر و بهتر از محیط زیست بر می انگیزد...

طی سال های گذشته با گسترش معضلات محیط زیستی (نابودی جنگل ها، بحران آب، فرسایش خاک، خشک شدن دریاچه ها و تالاب ها، خشک شدن رودخانه ها و چشمه ها، خطر انقراض گونه های حیوانی و گیاهی و...) در کشور و نقش غیر قابل انکارمحیط زیست در بقای نسل بشر، برخی شهروندان هوشیار و آگاه وادار به واکنش شده اند و سازمان های مردم نهاد (سمن) را برای حمایت از محیط زیست و حیوانات ایجاد کرده اند.

علی رغم اینکه تعداد زیادی از سمن ها از تجربه و سابقه بالایی برخوردار هستند، اما این سازمان های مردم نهاد نیز همانند بخش دولتی هنوز نتوانسته اند از توانمندی یک روابط عمومی حرفه ای استفاده کنند. مصداق این مسئله اشتباهی بود که در یکی از کمپین های معروف حفظ منابع آب رخ داد. به گفته یکی از کنشگران محیط زیست که عضو آن کمپین است و خواست نامش محفوظ بماند: در این گروه از سوی مدیریت بین اعضا موضوعاتی پیرامون معضل آب مطرح شده و سپس با بحث و جمع بندی و نتیجه گیری داخل گروه تصمیم بر صدور بیانیه به تعدادی از خبرگزاری ها گرفته می شود.

وی افزود: از آنجایی که بیانه بدون امضاء ارزشی ندارد، گویا مدیران گروه به طور خودجوش نام برخی از اعضای گروه را در انتهای بیانیه ثبت کرده بودند، در حالی که نامبردگان همگی به طور کامل در جریان متن بیانیه نبوده اند و یا حتی فرصت مشارکت در مباحث قبل از آن را نداشته اند. به عبارت دیگر تصمیم بدون نظرخواهی مدیران کمپین مذکور باعث واکنش شدید برخی از اعضای آن که اتفاقا از کنشگران محیط زیست هم بودند شد.

اگر کمپین مذکور از توان و تخصص تیمی حرفه ای از روابط عمومی برخوردار بود، احتمال خطا و سوء تفاهم در تهیه این بیانیه بسیار کم می شد؛ قاعدتا بعد از اتفاق مدیران بالادستی کمپین تلاش می کنند با ارسال اصلاحیه و حتی پیام عذر خواهی این مسئله را حل کنند؛ اما آیا آب رفته به راحتی به جوی باز می گردد؟

البته باز هم می توان به کمک تکنیک های روابط عمومی این مسئله را حل کرد، اما فراموش نکنیم که این کار هزینه های خاص خود را دارد.

اما اگر سازمان های مردم نهاد و تشکل های مردمی در سازمان خود روابط عمومی متخصص داشته باشند چه اتفاقی می افتد؟

یک روابط عمومی خلاق، ایده پرداز، آینده نگر و تحلیلگر است؛ روابط عمومی اجازه تک روی به کسی نمی دهد، همینطور از تمام توان و نیروی انسانی به نحو احسن بهره می برد. تمام سعی و تلاش روابط عمومی حفظ انرژی و نیروی اعضای گروه برای رسیدن به اهداف با کمترین هزینه، ضریب خطا و از کوتاه ترین و بهترین مسیر است.

برخی هنوز فکر می کنند روابط عمومی یعنی تبلیغات و نصب بنر و توزیع بروشور، در حالی که روابط عمومی تعاملی سازنده، مسالمت آمیز و صلح جویانه است که با تفکر، تعقل و تامل به مسائل درون سازمان و برون سازمان می پردازد.

یک روابط عمومی حرفه ای هزینه های سازمان خود را کاهش می دهد، حال این هزینه ها گاهی  مادی و گاهی معنوی است. چرا که خروجی اخبار و محتوای تولیدی سازمان از کانال روابط عمومی است و این واحد با دقت و ریزبینی خاصی محتوای مورد نظر را با دقت فراوان بررسی کرده و احتمال ریسک و خطا را به کمترین حد ممکن می رساند؛ تا مبادا فرصت به وجود آمده به تهدیدی برای سازمان تبدیل شود. به عبارتی جلوگیری از رفتاری که باعث چاپ اصلاحیه و زیر سوال رفتن سازمان یا سمن شود.

علاوه بر این یک روابط عمومی حرفه ای با مطالعه روی مخاطب درون سازمان و مخاطب برون سازمان مسیر دسترسی به اهداف کوتاه مدت و بلند مدت سازمان مطبوع خویش را هموار می کند.

 شناخت مخاطب درون سازمان در سمن های محیط زیستی:

 مخاطب درون سازمان شامل اعضای دائمی( موسسان، هیات مدیره، مدیر هر بخش و...)، اعضای داوطلب فعال با وظایف مشخص، اعضای داوطلب موقت و گذری که شاید در مراحل بعدی مسئولیتی به ایشان داده شود است؛ لذا روابط عمومی با شناخت مخاطب درون سازمان و نیاز سنجی (رفع نیاز روحی و روانی اعضا و خانواده های ایشان، اعتبار بخشی به فعالیت ایشان، تجلیل درخور و حفاظت، حفظ اسرار اعضا و  صیانت و ثبت ایده بکر و کاربردی ایشان و...)، به افزایش راندمان کاری و بهره وری در سایه رضایت از انجام کار داوطلبانه کمک شایانی می کند.

شناخت مخاطب برون سازمان در سمن های محیط زیستی:

مخاطب برون سازمان شامل تمام شهروندان و سازمان های مردم نهاد، تشکل ها و گروه های همسو، ارگان های دولتی و اداره ها و شرکت ها و... می شود؛ لذا روابط عمومی به عنوان تنها کانال انتشار پیام از سازمان مطبوع خویش با حساسیت، دقت و تدبیر بسیار عمل می کند.

جذب مشارکت های مردمی و جلب افکار عمومی؛ روابط عمومی به کمک محتوای تولیدی در جهت دهی افکار عمومی ( جامعه هدف) کمک می کند. محتوای منتشر شده با توجه به فلسفه شکل گیری سازمان های مردم نهاد و کمپین های محیط زیستی به دور از هرگونه دعوا، تفرقه افکنی و مناقشه و با تاکید برفعالیت صلح جویانه و مسالمت آمیز است؛ اما ایستادگی و اقتدار در قبال رسیدن به خواسته ها جهت بهبود شرایط محیط زیست و زندگی بشر از خصیصه های گروه های محیط زیستی می باشد.

 محتوای تولیدی در یک سازمان مردم نهاد می تواند موضوعات مختلفی را دربر بگیرد، آموزش، سرگرمی، اخبارو... . محتوای آموزشی با هدف حذف شکاف آگاهی در جامعه منتشر می شود. آموزش مناسب در میان مخاطبان باعث ایجاد دغدغه آگاهانه در میان مخاطبان می شود.

روابط عمومی با بهره گیری از امکانات رایگان در فضای مجازی و ایجاد کانال های ارتباطی در شبکه های اجتماعی مختلف، مردمی بودن گروه را حفظ و با اجرای ایده های خلاقانه مخاطب را در شرایط مختلف با سازمان مطبوع خود همراه می کند و با برگزاری کارگاه های آموزش رایگان و دیگر برنامه ها و امکان دسترسی به اطلاعات و بهره گیری از متخصصان امر جامعه را از اطلاعات با کیفیت و موثق بهره مند می سازد.

همینطور در بخش شناخت مخاطب برون سازمان با توجه به شرایط کنونی محیط زیست برقراری ارتباط و تعامل موثر را با سازمان ها و ارگان های غیر همسو انجام دهد. اتحاد، انسجام و همصدایی میان سازمان های مردم نهاد همدلی و همراهی دولت ها را در حفاظت هر چه بیشتر و بهتر از محیط زیست بر می انگیزد.

روابط عمومی هنر است؛ اما در عین حالی که به ظرافت ها می پردازد نکته سنج نیز هست و گاهی لازم است مقتدرانه حتی جلوی تصمیم هیات مدیره سازمان مطبوع  خود را بگیرد، چراکه با توجه به رسالت اش می تواند دلایل منطقی مبنی بر نا درست بودن آن تصمیم و یا ضعف آن را بیان و راهکار ارائه کند.

روابط عمومی ها می توانند پل ارتباطی مطمئنی بین تمام سازمان های مردم نهاد در کشور باشند، تجربیات و دستاورد های سازمان خود را با یکدیگر درمیان بگذارند؛ برای طرح های کلان بهتر تصمیم بگیرند و با قدرت بیشتری وارد عمل شوند. اما فراموش نشود که صداقت، امانت داری، حفظ حریم، محرمانه دانستن اطلاعات طبقه بندی شده و... رمز موفقیت و پیروزی آن اتحاد است.  هنگامی که متحدین به ما ایجاد شده احترام بگذارند منیت را پشت سر گذاشته و در جهت رسیدن به اهداف بهتر گام بر می دارند.

به امید آن که در فرصت باقی مانده روابط عمومی سازمان های مردم نهاد محیط زیستی و حامی حیوانات پرقدرت تر از گذشته وارد عرصه شوند.

منبع خبر،‌خبرگزاری محیط زیست ایران:       http://iren.ir/detail/News/337/161

احسان میرزائی - شهروندخبرنگار - فضای مجازی و محیط زیست: مناطق بکر را لو ندید

در انتشار عکس و جزئیات محل آن هوشیار باشید

دوستان عزیز یکی از راه های حفاظت از محیط زیست، خودداری از انتشار عکس مناطق بکر و دست نخورده به همراه آدرس آن منطقه می باشد.

متاسفانه در صفحه های مختلف فیسبوک که حول موضوع طبیعت فعالیت می کنند، می بینم بسیاری از دوستان از روی نا آگاهی عکس های زیبایی را از مناطق نزدیک شهر و روستای خود منتشر می کنند، که واقعا افراد گروه را به خود جذب کرده و تاسف بار تر این که آدرس منطقه مورد نظر را هم زیر عکس می نویسند.

بدانید فرهنگ حضور در طبیعت و حفاظت از محیط زیست برای بسیاری از افراد معنایی ندارد. بار ها افرادی را دیدم که بهترین لباس های کوهنوردی را به تن داشتند اما دستمال کاغذی را هوشیارانه در کوهستان رها می کنند و حتی افرادی که مدرک های معتبر تورلیدری و گردشگری داشتند اما به آن چه آموخته بودند اعتقاد نداشتند !

پس این هشدار را جدی بگیریم و عکس و آدرس مناطق بکر را در اینترنت ( فیسبوک - وبلاگ شخصی - سایت شخصی - سایت های عکاسی و...) منتشر نکنیم.

نمونه ای از عکس هایی که دیدم :

1- عکسی منتشر شد از ارتفاعات یکی از شهر ها که گله ای کل و میش در آن بود به همراه آدرس = شاید شکارچیان با دیدن این عکس برای آن منطقه و شکار برنامه ریزی کنند.

2- عکسی از یک چشمه آب معدنی به همراه آدرس منتشر شده = شاید افراد سود جو جهت دستیابی به آب آن چشمه اقدامی کنند.

3-عکسی منتشر شد از یک برکه با ماهی های بزرگ = شاید بدون نظارت ارگان های ذیربط ماهیگران غیر قانونی به آن جا خواهند بروند و... 

بزرگواران ما نگاهبانان جنگل ها، کوه ها، دره ها، چشمه ها و حیوانات موجود هستیم و این امانت را باید به دست نسل های آینده برسانیم، پس به جای رابطه یک سویه و سودجویانه نسبت به طبیعت، رابطه ای مسئولانه با آن داشته باشیم.

حال این ما و این مسئولیت مهمی که داریم.

________________

/// 120 \\\

شنبه - 26 - بهمن - 1392

12:25

احسان میرزائی - شهروندخبرنگار - محیط زیست: نقطه ای که از کهکشان ها دیده می شود و ما به آن می گوییم زمین

ما روی این کره ی خاکی تنها نیستیم. موجودات بسیاری هم هستند که شاید به چشم ما نیایند ؛ آنها هم حق زیستن دارند .
حق دارند برای خود قلمرو داشته باشند و در آن آزادانه زندگی کنند . این حقی است که ناظم طبیعت به آنها داده.
فرقی نمی کند بشر کجای زمین بخواهد جاده بسازد ، در گرم ترین بیابان ها یا در قطب شمال، هرجا که باشد گونه ای از موجودات ساکن آنجا هستند و زندگیشان به خطر می افتد .
شما پس از یک سفر ساده بین شهری روی شیشه و جلوی خودرو را نگاه کن ، انواع حشرات روی آن متلاشی شده.
حالا فکر کن از وسط جنگل ابر جاده احداث کردن و به تازگی قصد دارند از آران و بیدگل به ورامین جاده سازی کنند .
ما حق نداریم حیات موجودات دیگر را به خاطر منافع خود به خطر بیندازیم.
_____________
\ \ \ 120 / / /
چهارشنبه - 11 - تیر - 1393
10:30

به درخت ها رحم کن، رحم به درخت ها رحم به خودت است.
کاری نداشته باش که روزانه چه مقدار کاغذ را به زباله تبدیل می کنی و در مراکز دفن زباله به خاک سپرده می شوند !
از زاویه اخلاقی و انسانی به این قضیه نگاه کن.
چطور به خودت حق میدی کاری را انجام بدی که باعث نابودی جنگل ها بشه ؟؟؟
کاغذ زباله نیست، حتی اگر پول آن را نداده باشم.

_____________

\ \ \ 120 / / /
دوشنبه - 9 - تیر - 1393
22:00
www.ofmedia.ir

احسان میرزائی - شهروندخبرنگار - محیط زیست: بعد از گردش زباله خودت را برگردان

هرچند امسال هوای سردی به خودمون ندیدیم

اما الان که در ایام جشن های سده هستیم

یواش یواش هم بوی بهار میاد

هرچند این نوروز انگار زیاد مثل نوروز های دیگه نیست

درخت تو حیاط ما بیش از ۲ هفته است که جوانه زده

به هر حال باید قبول کنیم که نظم  طبیعت بهم خورده 

اما ما باید نقش خود را در این جهان ایفا کنیم

البته نه با آلوده کردن محیط زیست

نزدیک نوروز است

چقدر خوب می شود  که به طبیعت احترام بگذاریم

زباله های خود را به دل طبیعت نسپاریم

احسان میرزائی - شهروندخبرنگار - محیط زیست: گزارشی از علت آلودگی هوای تهران از نظر شهروندان

تهران شهری بزرگ، زیبا، خوش آب هوا اما خلوت

خیابان های خلوت آن توجهم را به خود جلب کرد، حتی تاکسی هم برای سوار شدن نبود و مجبور شدم مسیری طولانی پیاده بروم ؛ تا به حال شهری به این خلوتی ندیده بودم.
قدم زدن در خیابان های تهران آرامش بخش بود؛ آب و هوای مطبوعش روحیه را شاد و خلق را باز می کرد.
هنگامی که زیر پل حافظ تقاطع جمهوری ایستاده بودم از این که می توانستم ابتدای خیابان جمهوری را مثل آینه ببینم به هیجان آمدم.
اما این رویای خوش بیش از ده روز طول نکشید!
از حال و هوای الان تهران چیزی نمی گم، چون دوست ندارم این هوا وارد وبلاگم بشه.
مسئولین اقدامات فراوانی انجام دادند(طرح ترافیک، زوج و فرد، اسقاط خودروهای فرسوده و...)، اما در کل اتفاق خاصی نیفتاده.
امروز شاهد هستیم که برخی از خیابان ها، اتوبان ها و... دارای ترافیک دائمی می باشند.
 طی نظر سنجی با موضوع آلودگی هوا که توسط نگارنده "احسان میرزائی"  بین 100 نفر از شهروندان تهرانی انجام شد، آمار به دست آمده با توجه به سوالات به شرح ذیل می باشد.

جدول شماره یک : مهم ترین عاملی که، باعث آلودگی هوای تهران می شود کدام است ؟
بر اساس آمار مندرج در جدول شماره4، از میان 100 نفر پاسخگو،39 درصد آلودگی هوای تهران را ناشی از سواری های شخصی می دانند.

جدول شماره ۱- توزیع پاسخگویان بر اساس مهم ترین  عاملی که باعث آلودگی هوای تهران می شود.

مهم ترین عامل آلودگی هوای تهران	تعداد	درصد
اتوبوس ها و مینی بوس ها	56	26
سواری های شخصی	62	39
کارخانه ها	28	18
موتور سیکلت	27	17
جمع	173	100

با توجه به اینکه هر یک از پاسخگویان امکان پاسخگویی به بیش از یک عامل را به این پرسش داشته اند، مجموع نظرات در جدول بالا (173) می باشد.

 جدول شماره ۲ :

نظر پاسخگویان در رابطه با این که کدام یک از موارد در رفع راهبندان و آلودگی تهران تاثیر بیشتری دارد.

بر اساس آمار مندرج در جدول شماره 15، از میان 100 نفر پاسخگو، نظر 47 درصد بر این است که، با بالا بردن سطح فرهنگ استفاده از وسایل نقلیه عمومی می توان  در رفع راهبندان و آلودگی هوای تهران گام های بهتری برداشت.

جدول شماره ۲- توزیع پاسخگویان بر اساس تاثیر گذار ترین مورد در رفع راهبندان و آلودگی هوای تهران.

تاثیر گذار ترین مورد در رفع راهبندان و آلودگی هوا	تعداد	درصد
افزایش ظرفیت ناوگان حمل و نقل عمومی	56	44
اجرای قوانین سخت گیرانه و پر خرج برای شهروندان (طرح ترافیک، سهمیه بندی... )	12	9
بالا بردن سطح فرهنگ استفاده از وسایل نقلیه عمومی	60	47
جمع	128	100

با توجه به اینکه هر یک از پاسخگویان امکان پاسخگویی به بیش از یک گزینه را در  این پرسش داشته اند، مجموع نظرات در جدول بالا (128) می باشد.

احسان میرزائی - شهروندخبرنگار - محیط زیست: قطع و ریشه کنی درختان روستای گیلی

ریشه کنی ده ها درخت کهن سال در پروژه عمران یک روستا

پس از اطلاع از اخبار تاسف بار قطع درختان کهنسال در قم، ارومیه و امام زاده عبداله آمل بار دیگر شاهد قتل طبیعت سبز در روستای گیلی واقع در کیلومتر 25 جاده اراک خمین بودیم.

چندین سال است که ده یاری و مسئولین محترم روستا با تلاش و زحمت فراوان طرح های عمرانی را در روستا اجرا می کنند.

اما این عمران به چه قیمت تمام شد؟

گویا آن ها فکر کرده اند برای آن که روستایشان رنگ و بوی شهر به خود بگیرد، در ابتدا باید اصالت را از آن بگیرند!

متاسفانه در این طرح عمرانی خانه ای قدیمی با نمایی زیبا که قبلا در آن گنج با ارزشی پیدا شده بود، کاملا تخریب شد. در حالی که این بنا تنها به رسیدگی و مرمت نیاز داشت.

اما فاجعه بزرگ زمانی رخ داد که می خواستند جوی اصلی که از وسط روستا می گذشت را به کانال زیر زمینی تبدیل کنند.

زیرا هنگام حفر کانال دقیقا در کنار جوی ده ها درخت کهنسال از نوع زبان گنجشک و توت ریشه کن شد. این در حالی بود که می توانستند در فاصله ای دورتر کانال را حفر کنند.

نکته جالب این است که روستاییان خودشان دست به تخریب زده اند؛ گویا روستاییان گرمای طاغت فرسای تابستان و خنکای سایه درختان را فراموش کرده بودند.