گزارش مصائب رفتن به پردیسان
چطور بدون خودروی شخصی به پردیسان رفتم...؟!
بدون استفاده از خودروی شخصی و آژانس با کمی پیاده‌روی و ۴ هزار تومن کرایه در نشست گفت‌وگوی پردیسان شرکت کردم.
پایگاه خبری گُلوَنی، احسان میرزائی: روز یکشنبه ۲۵ بهمن بدون خودروی شخصی در هشتمین نشست گفتگوی پردیسان شرکت کردم. اما چطور؟!
با بی آر تی از چهار راه ولیعصر تا روی تونل رسالت رفتم، خیلی شلوغ بود. بعد پیاده از کوچه شیروان رد شدم و به بوستان نظامی گنجوی رسیدم که دقیقا کنار خروجی غربی تونل رسالت است، سپس از داخل پارک به کنار اتوبان حکیم رفتم، عبور از پارک نیاز به مهارت در جهت‌یابی داشته و رسیدن به کنار اتوبان ریسک بالایی دارد، چون باید از کنار یه کانال بزرگ فاضلاب شهری رد بشی، یعنی اگر فرد نابلدی شب بره اونجا، دخلش آمده؛ اگر جسدش روز بعد سمت مزارع سبزی‌کاری پایین شهر پیدا بشه واقعا شانس آورده، چون این رات‌ها (موش‌های بزرگ) همینطوریش آدمو می‌خورن، چه برسه که طرف مرده باشه! خلاصه بعد از چن دقیقه یه پیکان داغون ترمز زد و تا پردیسان رسوندم، کرایش ۱۵۰۰ تومن بود.
اول فکر کردم که نشست در خود سازمانه پس دقیقا روبروی سازمان پیاده شدم، از میان درختچه‌ها و بوته‌های غیر بومی رد می‌شدم که بوی تند فاضلاب به مشام رسید، با احتیاط بیشتری رد شدم که مبادا تو باتلاق فاضلاب گرفتار بشم! خلاصه از این مرحله هم عبور کردم، اما وقتی به سازمان رسیدم متوجه شدم که نشست در سالن سرو برگزار میشه…
از کارمندان سازمان، آدرس سالن سرو را پرسیدم، یه میله پرچم بزرگ را در فاصله‌ای دور نشون دادن و گفتند پیاده بری نیم ساعت راهه، کمی صبر کردم بعد متوجه یه ون شدم که سرویس خود سازمان بود، پس با همون تا سالن سرو رفتم.
نگران بودم که دیر به نشست می‌رسم، اما شکر خدا نشست تقریبا با ۳۰ دقیقه تاخیر شروع شد.
بعد از نشست هم با یه مینی‌بوس تا خروجی پارکینگ سازمان رفتم، پیاده شدم و خواستم از همون راهی که رفته بودم برگردم، که دیدم خروجی پل هوایی عابر پیاده پشت دیوارهای صوتی اتوبان است و رسما هیچ کمکی به من نمی‌کنه! پس مجبور شدم برم کنار اتوبان بایستم و صبر کنم اتوبان کمی خلوت بشه، ماشینا بیشتر از ۱۰۰ تا سرعت داشتن، خلاصه با ترس و وحشت از اتوبان رد شدم و منتظر شدم تا یه راننده از خود گذشتگی کنه و تو اون سرعت و حجم تردد بزنه رو ترمز، خلاصه یه پراید نگه داشت و فقط دعا می‌کردم او پیکان داغونه یهو از پشت نیاد بزنه بهمون.
خلاصه رسیدیم به نیم‌چه تونل رسالت، همونجا پیاده شدم، انصافا اونجا محل پیاده شدن مسافر نبود، مجبور شدم از روی نرده های کنار اتوبان و خیابان بپرم، رفتم بالا از خیابون اسدآبادی رد شدم، یه چیز جالب که دیدم یه نونوا میز گذاشته بود و نون بربری تازه می‌فروخت، به سمت شرق خیابون که رفتم دیدم نونوایی بربری همونجاست و منم یه نصفه بربری کنجدی گرفتم، البته ۱۰۰ تومان هم طلبکار شدم.
بعد متوجه بنایی قدیمی شدم، آسیاب آبی یوسف‌آباد بود، از آسیاب هم دیدن کردم، بدون پرداخت هزینه؛ چون درش قفل بود، هرچند انگار خرابه‌ای بیش از آن باقی نمانده بود، اما حال خوبی بهم داد.
به ایستگاه ۳۲ تو خیابون ولیعصر برگشتم، نزدیکای ساعت ۱۳:۰۰ اتوبوس به شدت شلوغ بود، از اردیبهشت که گوشیمو تو همین بی آر تی دزدیده بودن یه ترسی هم داشتم، خلاصه برای اینکه زودتر به محل کارم برسم به زور سوار شدم. جیب اورکتم را بستم و دستم را گذاشتم روش تا مطمئن بشم که دست کج سمتش نمیره، تو همین فکر بودم که یکی داد زد کیف و موبایلمو دزدیدن…
خلاصه بدون استفاده از خودروی شخصی و آژانس با کمی پیاده روی و ۴ هزار تومن کرایه در نشست گفتگوی پردیسان شرکت کردم و به نوبه خودم سهم کمتری در آلودگی هوا و مخصوصا گرمایش زمین داشتم.
پایان پیام
#احسان_میرزائی
منبع: golvani.ir
آداب معاشرت
سلام و احوال پرسی
کی به کی سلام می کند؟ (منصور احمدی)
کوچکتر به بزرگتر
زیردست به مافوق
آقا به خانم
میهمان به میزبان
تازه وارد به حاضرین: هر تازه وارد به جمعی ابتدای ورود فقط یک بار سلام می کند، ولی بعدا متناسب با نوع مهمانی تا حد امکان نزد آشنایان و دیگران رفته و در مدت کوتاهی احوال پرسی می کند.
در صورتی که آقایان کلاه داشته باشند، هنگام سلام و احوال پرسی کلاه خود را بردارند و تا قبل از خداحافظی آن را برسر نگذارند.
در سلام کردن معمولا اسم طرف مقابل گفته شود. نمونه: صبح بخیر آقای محمدی یا سلام خانم حسینی.
سلام کردن هنگامی که سیگار به لب باشد شایسته نیست. (کتاب آداب معاشرت/منصور احمدی)
چه وقتی به هم سلام نکنیم!؟ (احسان میرزائی)
هنگام غذا خوردن طرف مقابل.
با دهان پر: سعی کنید خوراکی را در محل و فرصت مناسب نوش جان کنید. هیچوقت با دهان پر به راهرو های اداره و... وارد نشوید.
هنگام صحبت کردن با تلفن: به فردی که با تلفن صحبت می کند و همینطور هنگامی که با تلفن صحبت می کنید به کسی سلام نکنید. صرفا با اشاره دست سلام داده و باز با اشاره بگویید تا ☝️ لحظه دیگر مکالمه تلفنی تمام می شود. اما اگر مخاطب شما بزرگتر یا ما فوق بود مکالمه را زودتر تمام کنید.
درمحل های نا مناسب که باعث سد معبر، ایجاد خطر و... می شود. مانند وسط پیاده رو، پشت چراغ قرمز و در حین رانندگی، از مسافت های دور سلام و احوال پرسی نکنید، به اشاره دست
ترفند
جوی زباله
برخی معتقدند هر جایی که می روند باید سطل زباله ای آنجا باشد تا محیط زیست و طبیعت پاک بماند. دوستی می گفت چرا در ساحل دریا سطل زباله نمی گذارند؟!
در حالی که در مرکز پایتخت تمدن ایران جوی آب چنین وضعیتی دارد؛ در تهران که محدودیت سطل زباله نداریم!
پس چرا؟
دوست عزیز، برای پاک ماندن زمین نیاز به کاشتن سطل زباله نیست، فقط کافیه به خودت بقبولانی که تغییر کنی، عادت های بد و مخرب را به عادت های محیط زیستی تغییر بدی. البته ترک این عادت ها نه کمپ دارد که آنجا بستری شوی و نه حتی دارویی!
باید تلاش کنی از خر مصرف گرایی، بی مسئولیتی، منفعت طلبی و چشم و هم چشمی پیاده بشی!
کار سختی است. اما برای خودت، زمین و آیندگان مفید است.
#احسان_میرزائی
#پنجشنبه - ۱۹ - آذر- ۱۳۹۴
محیط زیست به زبان خودمانی
ویژه برنامه محیط زیستی عصر خانواده که به گرمایش زمین و تغییرات اقلیمی پرداخت.
سپاس از شبکه دو و عوامل برنامه که ۴ روز محیط زیست را محور اصلی عصر خانواده قرار دادند.
دیدن و شنیدن صحبت کارشناسان محترم برنامه خالی از لطف نیست. اولین تجربه اجرای زنده تلویزیونی من هم بود که امیدوارم کاستی ها را به بزرگواری خود نادیده بگیرید.
به امید روزی که سبک زندگی سبز جایگزین افکار، رفتار و عادت های اشتباهی شود که هم به خودمان، هم به زمین و هم به آیندگان مان آسیب می رساند.ا.م
در صورت تمایل برنامه را در لینک های زیر ببینید:
شنبه 14 آذر
http://0n1.ir/VngnID
یکشنبه 15 آذر
http://0n1.ir/J9pOfA
دوشنبه 16 آذر
http://0n1.ir/MNLuLD
سه شنبه 17 آذر
http://0n1.ir/JMmHqt
کانال فرهنگی، هنری و محیط زیستی گیچ در تلگرام:
telegram.me/gich120
دروغ بزرگ
اگر در بورکینافاسو هم متولد شده بودم از مشارکت های اجتماعی، کاندیداتوری انتخابات شورایاری محله و ثبت نام در انتخابات هیات مدیره انجمن علمی دانشجویان غافل نمی شدم.
نه که طرفدار حزب و جناح خاصی باشم! اتفاقا از رفتار و ارتباطات باندی که منافع خود را به منافع عمومی ترجیح می دهند بیزار هستم.
چون مهم است که انسان در عمر کوتاهی که دارد چطور به این دنیا نگاه کند.
شما می توانید فردی باهوش، راست گو و درست کردار باشید یا می توانید فردی باهوش، حیله گر و و کلاه بردار باشید و حتی گاهی رفتاری بین این دو داشته باشید!
گروه ها می توانند برای سازندگی و کمک به دیگر گروه ها و افراد تلاش کنند یا می توانند گروه دیگری را تضعیف و نابود کرده و حقوق افراد ضعیف را پایمال کنند و گاهی هم به میخ زد و گاهی به نعل!
همه این رفتار به این بستگی دارد که چطور به بزرگ ترین دروغ نگاه کنیم.
این دنیا دروغی بزرگ است. بیایید با هم باشیم نه علیه هم...
#احسان_میرزائی www.ofmedia.ir
#دوشنبه - ۲ - #آذر - ۱۳۹۴
۸:۴۱ #صبح
مطلب اخیر من در سروش هفتگی
سروش هفتگی، شماره ۱۶۲۲، احسان میرزائی:
هشتم مرداد از سوی کارگروه مشترک رادیو و تلویزیون، سازمان جنگل ها و مراتع و سازمان محیط زیست به عنوان (روز جنگل، رمز حیات) نامگذاری شد، و توافق گردید که سازمان جنگل ها محتوای محیط زیستی خود را در اختیار رادیو و تلویزیون قرار دهد تا به صورت رایگان در طول روز پخش شود.
ادامه مطلب را می توانید در پایگاه خبری گلونی مطالعه کنید:
http://golvani.com/1394/05/17/golvani-2950