احسان میرزائی - شهروندخبرنگار - محیط زیست: استفاده بهینه از پسماند تر در خانه ها

اگر فضای کافی در باغچه دارید پیشنهاد می کنم پسماند تر را در آن دفن کنید!


مزایا:


1.پولی که برای پوست میوه و آشغال سبزی داده اید دور نمیریزیم.


2.خاک باغچه حاصلخیز شده و دیگر نیاز به خرید کود و خاک نداریم.


3.در تولید کمتر پسماند شهری کمک بزرگی کرده ایم.


4.از جمع شدن شیرابه در مخازن زباله و بوی بد آن جلو گیری کردیم.


5.آرامش خاطر و وجدان راحت داریم.


6.عدد شش در انحصار پرسپولیس است.


7.فقط کمی مسئولیت پذیری و وقت می خواهد و کم کم به این کار عادت می کنیم، مثل آشغال نریختن رو زمین.


8.در صورتی که عمومی شود آب های زیر زمینی کمتر به شیرابه ها آلوده می شوند.


9.به حفظ رطوبت خاک باغچه کمک شده و آب پسماند تر هدر نمی رود.


اما اگر باغچه نداریم سه راه دیگه داریم:


اول: در اینترنت در مورد ورمی کمپوست تحقیق کنیم، اینترنت فقط وایبر و این چیزا نیست! تازه ورمی کمپوست می تواند منبع درآمد باشد.


دوم: پسماند تر خود را جمع کنیم و با همسایه یا شخصی که نزدیکبه ما است و دغدغه محیط زیست دارد هماهنگ کنیم تا در باغچه او دفن کنیم(اگر دغدغده نداره شما دغدغه را به جونش بنداز!)


سوم: استفاده از میکروپاور، روش سریع و موثر بازیافت پسماند تـر، با تایید سـازمان مدیریت پسمـاند شهرداری تهران (مجـتمع پـردازش و دفـع آرادکـوه کهریزک) اطلاعات بیشتر در آدرس: http://www.dbpco.ir/


البته پرسپولیس و استقلال بهانه است، بیایید انسان باشیم با ترک عادت های غلط که باعث تخریب محیط زیست شده، مسئولیت های فراموش شده خود را قبول کنیم به محیط زیست و خودمان کمک کنیم، مبادا روزی برسه که به خاطر بی آبی چمن ورزشگاه خشک بشه!


#احسان_میرزائی www.ofmedia.ir


#دوشنبه - ۷ - #اردیبهشت -۱۳۹۴ ۲۲:۰۵


#ایران #تهران #سبز #سبززندگی_کنیم #دوستداران_محیط_زیست #طبیعت #حیوانات #آب #بحران_آب #کمبود_آب #کم_آبی #آب_مجازی #تنش_آب #محیط_زیست #زمین #خاک #کود #ورمی #باغچه #ارگانیک

ساخت آتش بر در شاخه کوهستانی باغ گیاه شناسی ملی

تلاش گروه های مردمی حامی محیط زیست برای ترمیم و ساخت '' آتش بر''.

برخی کارشناسان و فعالان محیط زیست استان البرز معتقدند با ساخت آتش بر، در زاویه و جهتی مناسب نسبت به وزش باد و شیب کوهستان، احتمالا می توان از گسترش آتش در منطقه جلوگیری کرد.

در این تصویر اعضای گروه درختکاران، سنگ ها را دست به دست می دهند و آتش بر را در مسیر مشخص شده می سازند.

دیگر گروه های دوستدار طبیعت نیز آنطرف مشغول به کار هستند.


توجه داشته باشید، بطری های شیشه ای و پلاستیکی، حتی شیشه خرد شده، از عوامل آتش سوزی در جنگل ها می باشد.

این برنامه مشترک بین گروه های دوستدار محیط زیست استان البرز با حمایت و حضور مسئولین اداره کل محیط زیست استان البرز برگزار شد. 

اما در گفت و گو با مسئولین اداره کل محیط زیست البرز، خبر از پاکسازی نمادین جاده چالوس دادند، این فعالیت با مشارکت اداره کل محیط زیست البرز و مازندران از هر دو طرف تا محدوده تونل کندوان و احتمالا در تاریخ هجده اردیبهشت برگزار خواهد شد.

این فعالیت محیط زیستی با همراهی و حمایت اداره کل محیط زیست استان البرز و مشارکت گروه های مردمی حامی محیط زیست کرج برگزار شد.


شاخه کوهستانی باغ گیاه شناسی ملی

جاده چالوس، ارتفاعات سیراچال


#احسان_میرزائی  www.ofmedia.ir

#جمعه - 4 - #اردیبهشت - 1394 

#ایران #تهران #کرج #البرز #سیراچال #جنگل #آتش #حفاظت_از_محیط_زیست #محیط_زیست #سبز #آب

احسان میرزائی - شهروندخبرنگار - ارتباطات: آداب حضور در شبکه های اجتماعی و ارتباطی

هیجان تایپی چیست؟

اما با ظهور شبکه های ارتباطی مانند وایبر و... سرعت ارتباطات میان افراد هم زیاد شده. 

گاهی در فکر ما هزاران واژه است که از مغز توقع داریم خیلی سریع آن را به جمله و انگشتان بی نوای ما به نوشتار تبدیل اش کنند.

آیا توقع داریم انگشتان کار زبان و گفتار را انجام دهند! آن هم در فضایی محدود و با صفحه کلیدی کوچک!

در حالی که ارتباط ما در دنیای واقعی چه تک به تک و چه گروهی، چهره به چهره بوده و زبان بدن بخش اعظم ارتباط را انجام می داد، ما هیچوقت در گفت و گوی دوستانه ی حضوری برای صحبت کردن اجازه نمیگیریم، سعی می کنیم طرف مقابل صحبت اش تمام شود و ما در ادامه صحبت می کنیم، حتی فراز و فرود های صدا هم نشانه ای بر ادامه داشتن یا پایان صحبت است. در صحبت حضوری پس و پیش واژگان مشخص کننده مفهوم اصلی واژگانی است که چند کاربرد دارند و احتمال سو تفاهم به حداقل می رسد.

پس در میابیم که گفت و گو در فضای مجازی مخصوصاً در گروه ها نیاز به تمرکز بیشتر دارد!

مخصوصا که هر پیام ارسال شده در گروه به تعداد اعضای گروه بازخورد دارد!

نام این مسئله را در فضای مجازی '' هیجان تایپی'' گذاشتم، فرض کنید در گروه سر موضوعی گفت و گو می کنید و دست کم 5 نفر عضو فعال در حال بیان دیدگاه خود هستند!

هیجان تایپی در اعضا باعث می شود به محض نوشتن جمله ای کوتاه، کلید ارسال را بفشارند و دوباره شروع به تایپ کنند، اگر هر 5 نفر به این روش دیدگاه خود را بگویند چه مشکلی پیش می آید؟

شبکه های ارتباطی در گوشی های هوشمند تا حدودی نو پا هستند، چون هنوز تاثیر منفی آن بر بینایی بروز پیدا نکرده. 

اعضای گروه باید سه یا چهار خط در میان جملات یک نفر را پیدا کنند و به هم بچسبانند و درک کلی از دیدگاه متفرق او به دست آورند، شاید ذهن بتواند برای مدتی به صورت ترتیبی دیدگاه ها را بخواند و دیدگاه دیگران را به تفکیک درک کند اما در بلند مدت این مسئله باعث خستگی چشم و مغز و کسالت کاربر می شود. 

مخصوصا اگر فردی در ابتدا وارد بحث نشده باشد، شاید اوایل مطالب ارسالی را بخواند، اما افتراق پیام های ارسالی اعضا باعث می شود دفعات بعد گروه را خیلی سرسری چک کند برود!

در حالی که مطالعه درست و آگاهی از رویداد های گروهی حق او است؛ وی کم کم به دلیل عدم تحقق خواسته و نیازش در گروه زده خواهد شد و منفعل می شود!

چه کنیم؟

در هر گروه مجازی که عضو هستیم، سعی کنیم دیدگاه، پاسخ دیگر اعضا و... را تا جای ممکن در یک پست ارسال کنیم!

هنگام نوشتن آرامش داشته باشیم، خود را کنترل کنیم و بدانیم که در هیچ مسابقه ای شرکت نکردیم؛ تمرین کنیم که وحدت را در تایپ کرد رعایت کنیم و از واژگان مثبت و پر قدرت استفاده کنیم.

احسان میرزائی - شهروندخبرنگار - محیط زیست: انحراف افکار عمومی در پست اینستاگرام خانم بازیگر!

او به محیط زیست از پشت خنجر زد!

این روز ها که بازار عکس های سلفی و شبکه های اجتماعی داغ است، بازار دوستداری محیط زیست هم رونق گرفته و کم کم 'به ارزش اجتماعی تبدیل می شود، البته برخی تولید کنندگان و صنایع از برچسب نو ظهور ''سبز'' و ''دوستدار محیط زیست'' سوء استفاده می کنند.

در این بین برخی هم صاحب منصب هم شده اند، مانند خانم بازیگری که نوشته:

''...تنها پروفایل رسمی من در اینستاگرام. بازیگر، سفیر صلح و محیط زیست، سفیر انجمن ایدز و سردبیر مجله...''

حالا منصب همایونی سفارت صلح و محیط زیست را چه کسی به ایشان داده و یا ایشان صلاحیت خود را چگونه برای احراز آن اثبات کرده نمی دانیم!

کاری نداریم آیا واقعا دوستدار محیط زیست هستند یا نه، حریم خصوصی ایشان محترم است. اما هنگامی که بحث ''امنیت افکار عمومی'' و ''انتشار خبر غلط'' است، ما به مسئله ورود پیدا می کنیم.

متاسفانه شیوه کاربرد شبکه های اجتماعی بر شکاف اطلاعاتی بین اقشار مختلف جامعه دامن زده و در این مسئله منبع خبر (خانم بازیگر) به واسطه شهرت و محبوبیت میان مردم دارای مشروعیت و مقبولیت است و شاید طرفداران اش فکر کنند چون وی در توضیحات صفحه اینستاگرام خود نوشته ''سفیر'' حتما خبری است!، مخاطبان خیلی راحت تر خبر را باور و قبول می کنند.

برگردیم به ۲۴ ساعت پیش که خانم سفیر در صفحه اینستا خود عکسی از یک سد منتشر کرد و زیر آن نوشت: ''خبر خوب..آب سد کرج تا ۸ متر بالا آمد..''

ما گفته بودیم بازیگران وارد عرصه شوند تا به کمک پتانسیل بالایی که دارند برای محیط زیست فرهنگ سازی کنند، اما باید لطفا با یک فعال آگاه محیط زیست مشورت کنید؛ مبادا تبلیغ شما نا خواسته به ضد تبلیغ تبدیل شود!

از لحظه انتشار این عکس توسط خانم سفیر تا اکنون بیش از 32 هزار نفر  آن را پسندیده اند.(لایک کردن)

در حالی که تلاش شبانه روزی دوستداران و فعالان واقعی محیط زیست هیچوقت چنین بازخوردی نداشته!!!

پر شدن سد لتیان و سد کرج نشانه خوبی نیست!

در حالی که پر شدن سد با شرایطی که در ادامه خواهیم گفت اصلا نشانه خوبی نیست.اگر یادمان باشد در دوران دبستان کتابی به نام ''جغرافی'' با محتوای معلوم وجود دارد.

در آن کتاب آمده: "...کره زمین به مرور زمان دور خورشید می چرخد و تغییر زاویه تابش آفتاب از مایل در زمستان به عمودی در تابستان تبدیل می شود؛ کم کم برف و یخ باقی مانده از زمستان آب شده و رود ها را جاری و مراتع را آبیاری می کند..."

اما همه شاهدیم که زمستان ۹۳ برف زیادی در تهران نبارید! ظاهر رشته کوه البرز سپید پوش شد و بعد از گرم شدن شدید هوا در هفته دوم فروردین و بارندگی شدیدی که داشتیم، به یکباره بیشتر ذخیره ی برف و یخ که قرار بوده (بر اساس نظم طبیعت) تا آخر تابستان رود ها را زنده نگاه دارد، آب شده.

سیلاب حاصل از بارنگی و ذوب برف و یخ بر اثر نوسانات شدید جوی، به پشت سد های لتیان و کرج رسید؛ حال بیشتر ذخیره تابستان ما پشت سد ها است و برخلاف آن چه که خانم سفیر آن را ''خبر خوب'' می داند، این خبر خوبی نیست! 

احسان میرزائی

سه شنبه - ۱ - اردی بهشت- ۱۳۹۴  -  ۰۶:۵۷

منبع: http://gamesabz.com/1394/02/25598/

احسان میرزائی - شهروندخبرنگار - محیط زیست: خشکسالی ادامه دارد

متاسفانه نه تنها شهروندان عادی بلکه برخی دوستداران محیط زیست هم فکر می کنند با پر شدن دو سد تهران  خطر ''خشکسالی'' و ''کمبود آب'' رفع شده!


توجه داشته باشید، در زمستون 93 برف خیلی خیلی کمی در تهران و ارتفاعات مشرف به تهران باریده!


شاید گاهی منظره کوه های تهران سفید پوش شد، اما:


1. آیا واقعا همان مقدار برف که قدیما می بارید، الان هم باریده و در شیاره ها و یخچال های طبیعی انبار شده؟ خیر!


2. پس همان اندک برف با گرم شدن ناگهانی هوای تهران در هفته سوم فروردین 94 و بارش باران بعد از آن باعث شد تا بخش زیادی از برف ها آب شود. سیلاب حاصل دره ها و رود ها را پر کرد تا رسید به سد های لتیان و کرج!


ذخیره ای که طبق برنامه طبیعت باید در مدت زمان تقریبا 6 ماهه آب شود. تغییر زاویه زمین در مدار چرخش به دور خورشید که باعث می شود تابش در تابستان عمودی شود و آب شدن یخچال ها به مرور باعث زنده ماندن رود ها شود.


دوستانی که مرتب به درکه، دربند، گلابدره، دره حصارک و دارآبد می روند از تعییرات فصلی حجم آب رودخانه ها به خوبی خبر دارند؛ در بهار پر آب و تا آخر تابستان کم کم رودخانه ها کم آب و خشک می شوند.


 آب رود در این دره ها نیاز بسیاری از رستوران ها و خانه های پایین دست را تامین می کند.


پس پر آب شدن سد ها نشانه خوبی نیست! 


ما ذخیره ی طبیعی یخ و برف کمی برای تابستون داریم و احتمالا رودهایی که در دره های بالا گفتیم زودتر از سال های پیش خشک شوند. 


 


#احسان_میرزائی www.ofmedia.ir


#جمعه - 28 - #فروردین - 1394 _ 21:55


 


#ایران #تهران #سبز #آب #بحران_آب #رود #باران #برف #دره #خشکسالی #تنش #تنش_آب 

تمدن اریسمان

اکنون ما با تراکم ۴۷ نفر در یک کیلومتر (که اگر اراضی غیر قابل سکونت را از مساحت قابل سکونت کم کنیم تراکم بیشتر هم می شود) و توسعه ناپایداری که گریبان مان را گرفته، نه تنها به خودمان لطفی نکردیم بلکه در فاصله ای کوتاه فرزندانمان را از دیدن زیبایی های باقی مانده محروم می کنیم.  


 قدمت منطقه باستانی اریسمان تقریبا ۷ هزار سال است.


شاید اولین شهرک صنعتی ذوب فلز در این منطقه ساخته شده. 

یک کارشناس باستان شناسی در مستند مربوط به اریسمان که در رسانه ملی پخش شد این گونه گمانه زنی کرد: (...با توجه به نیاز فراوان کوره ها به چوب و وجود معدن مس در این نزدیکی، اینجا بهترین مکان برای ساخت کوره های ذوب فلز بوده، در این کوره ها برای ذوب یک کیلو مس 30 کیلوگرم چوب سوزانده می شده! 

احتمالا انتخاب این منطقه برای ساخت کوره ها به دلیل وجود درختان زیادی بوده که امروز اثری از آن باقی نمانده.

کما این که در سفالینه های به دست آمده نگاره هایی از درختان، گیاهان و حیواناتی دیده می شود که امروز ما هیچیک از آن ها را در منطقه نداریم. تولیدات صنعتی این منطقه به بین النهرین و مناطق دورتر صادر می شده...)

پس دور از ذهن نیست که حتی در زمان باستان که نه از سیمان و فولاد خبری بود و نه از مشتقات نفتی و انرژی اتمی، توسعه تمدن بشری باعث تغییرات شگرف در اکوسیستم شده باشد.

 بعد از هزاران سال ما همان آیندگانی هستیم که امروز از دیدن درختان و حیوانات در اریسمان محروم شده ایم و یک منطقه کویری و کوهستانی با آب و هوایی خشک داریم!

و جای تامل است که ما برای آیندگان خود چه چیزی باقی می گذاریم!!!

صنعتی شدن، توسعه، افزایش جمعیت به چه قیمت؟

آن زمان که جمعیت تمدن اریسمان زیاد نبود و سرعت توسعه در حد گردو شکستم بود! چنین تاثیر بزرگی در اکوسیستم منطقه داشتند!

اکنون ما با تراکم ۴۷ نفر در یک کیلومتر (که اگر اراضی بیابانی، کویری، جنگلی و کوهستان ها و... را از مساحت اراضی قابل سکونت کم کنیم تراکم بیشتر می شود) و توسعه ناپایداری که گریبان مان را گرفته نه تنها به خودمان لطفی نکردیم بلکه در فاصله ای کوتاه فرزندانمان را از دیدن زیبایی های باقی مانده محروم میکنیم.


مطالعه بیشتر در مورد اریسمان:

yon.ir/arisman


#احسان_میرزائی          www.ofmedia.ir

#پنجشنبه - ۲۷ -#فروردین - ۱۳۹۴ 

۲۳:۴۶

احسان میرزائی - شهروندخبرنگار - محیط زیست: شناور کولر و بحران آب آشامیدنی


بیاید با خودمون رو راست باشیم، یه وقتایی قصد داریم کاری رو انجام بدیم که تخصصی تو اون کار نداریم...


کارهایی که ما فکر میکنیم ساده و راحته...


 اما، همون کار از نظر یه متخصص پیچیدگی های خاص خودشو داره.


مثل سرویس کولر های آبی...


معمولا افراد خودشون این کارو انجام میدن، اما، امسال دیگه از اون سال ها نیست!


به دلیل گرمای زودرس و معضل بزرگ آب امسال سرویس و نگهداری کولر ها به توجه بیشتری نیاز داره... 


مثلا، اگر شناور کولر تنظیم نباشه دو حالت پیش میاد: یا کولر آب کم میاره و باد گرم میزنه، یا آب از کفی کولر سرریز میشه و هدر میره...


همین هدر رفتنه رو باید مدیریت کنیم.


 جلوی هدر رفتن آب و باد خنک کولر هامونو باید بگیریم.


هرچقدر عایقبندی بندی کولر و کانال های کولر بهتر باشه، باد خنکتری وارد خونه میشه...


راستی کولرای شما سایهبوم داره؟


پس همین امروز تا سر سرویس کارای کولر شلوغ نشده به فکر سایه بوم مناسبی باشید تا از تابش مستقیم آفتاب و گرم شدن کولر جلو گیری کنه... 


اگر در مجتمع آپارتمانی هستید به مدیر ساختمون پیشنهاد نصب سایه بوم بدید تا هزینه های تمام شده کمتر بشه...


اما کمتر کسی میدونه که شناور رو ''شب'' باید تنظیم کرد...!


کی میدونه چراااا؟ 


چون روزا فشار آب شهری کمه و شناوری که روز تنظیم شده باشه، با تغییر فشار آب در شب باعث سرریز و هدر رفت آب میشه...


دقیقا موقعی که همه خوابن و صدای چکه های آب به گوش کسی نمیرسه!


و بدا به حالمون اگر مدعی باشیم و شب تا صبح آب کولرمون هدر بره...!


 


اما گرفتگی لوله های آب هم باعث خشک موندن پوشال ها شده و به خاطر همین کولر بازده خوبی نداره و خونمون خنک نمیشه...!


آبریز یا ناودونی در تقسیم یکدست آب روی پوشال های هر دریچه نقش مهمی داره، به همین خاطره که باید کولر کاملا تراز باشه و مسیر جریان آب تمیز، و شیار های آبریز همیشه باز باشه...


کولر اجزای دیگه ای مثل یاتاقان، دینام، فولی، تسمه و پمپ هم داره که در هر سرویس باید بازدید و کنترل بشن...


واقعا هیچکی دوست نداره وسط یه روز گرم تابستونی تو خونه سیمانی که از در و دیوارش آتیش میباره یهو تسمه کولرش پاره بشه یا یاتاقان بزنه...


یادمون باشه زیرآب کولر رو حتما کنترل کنیم که نشتی نداشته باشه،چون در 24 ساعت تقریبا 25 لیتر آب آشامیدنی هدر میره...


اینا بخشی از سرویس کولر آبی بود که خدمتتون عرض کردم، حالا اگر فکر میکنید از پسش بر میاید بسم ا... وگرنه کار را به کاردون بسپارید و بعد از سرویس کولر به فکر نگهداری صحیح از اون باشید.


 


امسال دیگه باید دو سه روزی یک بار از مدیر گروه های وایبری چند دقیقه ای مرخصی بگیریم و با دقت بیشتری به اطرافمون نگاه کنیم...


بحران آب جدیه و اگر کوتاهی کنیم تابستون باید با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم کنیم،


همینجا به خودمون قول بدیم که هیچوقت بی تفاوت از کنار قطره ها رد نشیم...!


مبادا روزی محتاج همان یک قطره شویم...


 


 


احسان میرزائی_برنامه رادیویی بوم بهاری


دوشنبه-24- فروردین-1394


2:50بامداد

احسان میرزائی - شهروندخبرنگار - ارتباطات و محیط زیست: صادرات آب در دوره خشکسالی

...الان وقت آن نیست که بخواهیم با قطره چکانی افکار توده را درگیر دغدغه محیط زیست کنیم، باید این مسئله مهم و مخاطره آمیز را در افکار عمومی تزریق کرد!!!...رسانه ها کوتاهی می کنند، امیدوارم دستور کار و خط مشی هر چه سریعتر به سمت و سویی رود که همانند شوکی در یک مدت کوتاه عموم شهروندان ایران را هوشیار و آگاه کند...


پیرو این خبر دردناک احتمال صادرات تخم مرغ، لبنیات و میوه به روسیه:

لینک خبر:

http://www.tasnimnews.com/Home/Single/701547

 

واقعا متاسفم، در این شرایط که بیشتر شهر های ایران با تنش آبی مواجه هستند و این قضیه اصلا شوخی بردار نیست، تمام سعی و تلاش مسئولین باید اینگونه باشد که مقدمات بحران آب را فراهم کنند:

.انتخاب چندین نفر از میان متخصصان و دلسوزان واقعی برای تشکیل کارگروهی ملی که با در نظر گرفتن شرایط بحرانی، مقدمات مورد نیاز را پیش بینی کرده و برای هر استان بسته هایی آموزشی (با توجه به فرهنگ، آداب و رسوم و ...) تهیه کنند. 

این بسته ها باید کاربردی بوده و خیلی سریع افکار عمومی را تحت تاثیر قرار دهد و رسانه ها تمام و کمال در خدمت آموزش و انتشار آن باشند. 

اینجور که پیش می رویم گویا محیط زیست مان حال اش خوب است و مشکل آب نداریم و قرار است این فرهنگ سازی ها تازه در افق 1404 به بار بنشیند.

...آقا من به شخصه 2 سال است که از بحران آب حرف میزنم، حتی یکی از تحقیقات دانشگاهی من با موضوع بحران آب بود! در حالی که به ظاهر هیچ ارتباطی با رشته تحصیلی ام نداشت...

الان وقت آن نیست که بخواهیم با قطره چکانی افکار توده را درگیر دغدغه محیط زیست کنیم، باید این مسئله مهم و مخاطره آمیز را در افکار عمومی تزریق کرد!!!

رسانه ها کوتاهی می کنند، امیدوارم دستور کار و خط مشی هر چه سریعتر به سمت و سویی رود که همانند شوکی در یک مدت کوتاه عموم شهروندان ایران را هوشیار و آگاه کند. 

بحث بحران آب جدی است، هزاران سال تمدن ایران چه در شهر باستانی شوش که پر آب بوده، چه در سیستان و نماد تمدن اش شهر سوخته و چه در کاشان و تپه سیلک و... در حال نابودی است؛ علت این نابودی هر چه بوده تا الان باید جلو اش گرفته شود و از این به بعد فقط به دنبال تصحیح مسائلی چون سد سازی ها و انتقال غیر قانونی آب و تعطیلی کارخانجاتی چون ذوب آهن ها و ... باشیم!

درست است که تعداد زیادی از کارگران و کارمندان بی کار می شوند، درست است که زن و بچه دارند، اما آیا می خواهند زنده بمانند وبحران را پشت سر بگذارند یا صرفا می خواهند به افق های دور دست شان تا نوک قله ی موفقیت بینی های شان بنگرند!

تبادل نفت با آب هم راهکار ساده ای است؛ اما این بیشتر به خیانت می ماند تا راهکار، چرا؟

چون اگر قبل از چنین تبادلی تغییر در چگونگی مصرف آب در میان شهروندان شکل نگیرد بازنده خشک سالی خواهیم بود!

کارگروه پیشنهادی باید تمام مسائل را مد نظر قرار دهد، می دانم سرمایه داران، دلسوزان و تمام احزاب سیاسی منفعت طلب و گروه های اقتصادی نا منصف و... مخالف چنین کاری هستند...

اما ''ما'' دوستداران و فعالان محیط زیست باید کاری کنیم... حتی اگر در حد نوشتن درد و دلی اینچنین و انتشار آن بین دوستانمان و گروه های مختلف باشد. 

مبادا بی تفاوت از کنار درد و دل هم بگذریم...

 

 

#احسان_میرزائی www.ofmedia.ir

#پنجشنبه - ۲۰ - #فروردین - ۱۳۹۴ ۱۴:۲۰

احسان میرزائی - شهروندخبرنگار - ارتباطات و محیط زیست: حفاظت از محیط زیست در فضای مجازی

حتما شنیده اید که می گویند: تکنولوژی آمده اما فرهنگ اش نه، امروز بازار سلفی (خویش انداز!) یهویی، با همه چیز مد شده مثلا: من و پلنگ همین الان یهویی! (اشاره به چهارمین پلنگی که طی 20روز اخیر کشته شده) 


چشم و هم چشمی، بی مسئولیتی، خودخواهی ، بی فکری، مصرف گرایی و عدم توجه به آینده و آیندگان در میان لایه ها و زوایای پنهان زندگی امروز ما وجود دارد که با توجیه های گوناگونی که برای خود ردیف می کنیم، همیشه روی آن سرپوش گذاشته ایم و پس از مدتی آن رفتار و صفت نه چندان زیبا در وجودمان به ارزش و عادت تبدیل می شود!

   امروز تعداد کمی از شهروندان از سواد رسانه ای برخوردار بوده و در قبال محیط زیست از نقش و مسئولیت خود آگاه هستند.

 اما بهتر است برخی ممنوعیت یا محدودیت ها را بین خودمان رواج دهیم! کار سختی نیست، شمایی که به طبیعت گردی و اکوتوریسم می پردازید، لطفا زیر عکس ها و فیلم های خود ''آدرس آن محل'' را ننویسید.

 

چه بسا افراد سود جو در صفحه ها و گروه های دوستدار طبیعت (کوهنوردی، طبیعت گردی و اکوتوریسم) که در شبکه های اجتماعی/ارتباطی فراوان است به دنبال محل های جدیدی برای ماجرا جویی خود باشند. (شکار، قطع درختان با ارزش، صید ماهی، زنده گیری پرندگان و جانوران، یافتن گنج و...) 

واقعا در فضای مجازی چطور می توانیم از هدف و نیت واقعی افراد مطلع شویم؟

 مگر آن که تلاش کنیم از مخاطب منفعل به مخاطب پویا تبدیل شویم، تولید محتوا (دلنوشته، نوشتن دغدغه ها، انتشار عکس و هر چه که تولید فکر و ذهن خلاق یک کاربر باشد) در فضای مجازی خوب است، اما باید به عواقب محتوای تولید شده نیز توجه کرد. 

گاهی مخاطبان ما در گروه ها محدود و شناخته شده است، گاهی گروهی بزرگ با اعضایی از سرتاسر ایران و حتی جهان هستند.

پیشنهاد می شود زیر عکس توضیحاتی (کپشن) در مورد آن گونه حیوانی، گیاهی و... نوشته شود

این توضیح می تواند شامل موارد مختلفی باشد به دور از آدرس دهی.

امروزه بقای حیوانات و گیاهان متاثر از فعالیت های بشر است؛ وقتی به دیدن سد بزرگی رفتیم با خود فکر کنیم مخزن سد محل زندگی چه جانوران و رویش چه گیاهانی بوده! 

تفکر و مطالعه باعث ارتقاء سطح آگاهی عمومی می شود؛ حتی کمک می کند تا خرافات و عقاید غلط در مورد برخی جانوران از میان برود.

سازمان های مردم نهاد با پتانسیل مردمی خود در آگاه سازی بومیان مناطق مختلف کوشا باشند، بهتر است بومیان ارزش و اهمیت طبیعت و جانوران پیرامون محلی زندگی خود را بدانند.

 

این مشارکت اجتماعی هدفمند در حفظ محیط زیست گامی موثر است؛ بیایید بومیان را نسبت به حضور شکارچیان، سودجویان، غارتگران و دیگر فعالیت های مخرب محیط زیست هوشیار کنیم. شاید کمترین کاری که آن ها بتوانند انجام دهند (که در زندگی روزمره شان خلل وارد نشود) تماس با سامانه 1540 باشد، همین یک قدم مثبت است.

 

مردم باید بدانند، تخلفات محیط زیستی هرچقدر جزئی باشد تاثیری قابل توجه بر خودشان و آیندکانشان خواهد گذاشت.

 

 چندی پیش شاهد صحبت های قابل تاملی بودم، دو نوجوان روستایی در مورد ارزش پرنده های شکاری در شیخ نشین های خلیج فارس صحبت می کردند! آن ها بیکار بودند و در سر رویایی پول زیاد داشتند؛ یاد فیلمی افتادم که اخیرا از صدا و سیما پخش شد، فیلمی که با دیدن آن به عنوان دوستدار محیط زیست و فردی که دغدغه مند است، تا حد زیادی پی به ارزش ریالی پرنده های شکاری بردم!!!

ضمن احترام به کارگردان، بازیگران و دست اندرکاران این فیلم با نام ''بالابان'' در جنوب کشور تهیه شده بود.

حال ببینید یک شهروند بیکار و درگیر مسائل گوناگون در زندگی خود و خانواده اش که هنوز نتوانسته جایگاه مناسبی در جامعه برای خود پیدا کند چه برداشتی از فیلم خواهد داشت؟

 آیا او حامی پرنده های شکاری می شود؟

 

کلام را کوتاه کنم، رسانه و فضای مجازی چاقوی دو لب و بسیار تیزی است، که خیلی باید مراقب باشیم تا فرصت را به تهدید تبدیل نکنیم!

همین گورستان خالد نبی تا چند سال پیش بکر بود و غیر از بومیان کمتر کسی از آن خبر داشت، اما با انتشار اولین عکس از سنگ قبر های عجیب آن، رفت و آمد به آنجا بیشتر و بیشتر شد. در سفری که خرداد 92 به آنجا داشتم، یکی از بومیان منطقه گفت: بسیاری از سنگ ها نابود شده و حتی یک بار لودر آورده بودند تا نماد های سنگی را کلا از بین ببرند، اینجا از نظر ما محلی مقدس و قابل احترام است.

قطعا آن عکاس نمی خواسته با انتشار آلبوم عکس خود باعث تخریب گورستان خالد نبی شود، اما اگر سازوکار مناسبی وجود داشت این قدرت رسانه فرصتی بود تا گردشگران با فرهنگ، آداب و رسوم، عقاید و باور ها، محصولات کشاورزی و صنایع دستی و... که خاص آن منطقه است آشنا شوند؛ حتی گردشگران می توانستند به اقتصاد روستاییان کمک کنند، خرید محصولات و صنایع دستی مختص آن منطقه امید را در دل جوانان زنده نگاه می داشت تا به شهر مهاجرت نکنند. 

نمونه آن در کشور کنیا استقرار و اسکان قبایل ماسایی در پارک های حفاظت شده است. ماسایی ها در حین گذراندن روزمرگی های خود مراسم رقص و آواز سنتی اجرا می کنند و از توریست، کوهنورد و... دلار های بسیاری به جیب می زنند.

 

در ادامه نظر فعالان محیط زیست را در رابطه با درج آدرس محل زیر عکس جویا شدم:

 

دکتر کامران کشیری در صفحه فیسبوک خود می نویسد: ((...حتما بار ها دیده اید که بسیاری از عکاسان طبیعت در ایران وقتی از جانور کمیابی مثل یوز یا پلنگ یا... عکس می گیرند، محل عکاسی را ذکر نمی کنند؛ برخی هم ذکر می کنند و اهمیت نمی دهند.

دلیل اش این است که شکارچیان از همین ذکر محل ها برای یافتن شکار جدید استفاده می کنند.

با کمال تاسف عده ای به ذکر نکردن محل انتقاد کرده و حتی مسخره می کنند!

ولی شاید دست کم این پست که مربوط به ایران هم نیست نشان دهد حق با افرادی است که محل را ذکر نمی کنند!!!

در لینک زیر شکارچی ها با گردش در صفحه توریست ها و بررسی عکس های آن ها از حیات وحش، محل کرگدن ها و فیل ها را شناسایی کرده و آن را می کشند!! ))

''...Killer gangs are specifically scouring social media sites for tourists on safaris whose photos unwittingly pinpoint the ­whereabouts of rare animals...''

 

http://www.mirror.co.uk/news/world-news/endangered-rhinos-elephants-hunted-facebook-5475471#ICID=sharebar_facebook

اما دکتر مهدی کلاهی دیدگاه خود را در رابطه با نوشته من که ابتدا خواندید از طریق ایمیل ارسال کرده و گفتند: (( ... راستش با بخشی از این گفتار موافق و با بخشی مخالفم. موافقم آنجایی که نباید زیر عکس گونه کمیاب حیات وحش، مکان عکاسی را قید کرد. ولی در مورد مناطق و طبیعت بکر، فکر من کمی متفاوت است؛ فکر میکنم که نیاز داریم تا معرفی کنیم، زیرا:

 

۱- حتی اگر ما معرفی نکنیم غارتگران تا کنون آنرا یافته اند و بدون اطلاع ما تخریب خود را وارد کرده اند. به نظرم حتی نقاط بکری که فرصت طلبان می شناسند از تمام ما دلسوزان طبیعت، بیشتر است.

 

۲- وقتی منطقه ای معرفی بشه تخریبگران و زمین خواران با تردید بیشتری نسبت به قبل به غارت می پردازند.

 

۳- وقتی موضوعی به مساله و گفتمان مردم تبدیل میشه، حساسیت موضوع بالاتر میره و شاید بهتر بتوان برایش قوانین و منابع مالی را بکار برد

 

۴- تعداد پرسنل کم سازمان های حفاظت محیط زیست و جنگلها، و از طرف دیگر کم کاری یا دانش کم این پرسنل باعث شده است که بسیاری از مناطق بکر ما شناسایی نشده و به عنوان مناطق تحت حفاظت معرفی نشوند. پس طبیعت دوستان، می توانند این کم کاری را پوشش دهند. می توانند مناطق بکر را معرفی و از سازمانها بخواهند که آنها را تحت حفاظت قرار دهند...))

 

باید بدانیم امروز وقتی مسائل محیط زیست کشورمان مطرح می شود، در هر مسئله ی آن فرصت ها و تهدید های فراوانی نهفته است که افراد با توجه به دانسته ها و تجربه ای که دارند از یک یا چند منظر به مسئله نگاه می کنند، اما قرار نیست همه در همان گپ ابتدایی به توافق برسند.

قضاوت با شما...

 

#احسان_میرزائی www.ofmedia.ir

#پنجشنبه - ۲۰ - #فروردین - ۱۳۹۴ _ ۱۰:۵۰

احسان میرزائی - شهروندخبرنگار - محیط زیست: شما مسئول هستی...

یک سال پیش در مورد رها سازی پسماند میوه درتفرجگاه های طبیعی نوشتم. 

بی خیالی، بی مسئولیتی، کم توجهی و بی فکری تا کی؟ 

هیچ می دانید برای تولید میوه های آبدار و خوشمزه چند لیتر آب مصرف می شود؟